En gelijk heeft 'ie.
Zelfs mensen die vinden dat Sahar terug naar Afghanistan had gemoeten, moeten het met
haar advocaat eens zijn dat de overheid verschrikkelijk traag te werk gaat.
Minister Gerd Leers (Immigratie en Asiel) zegde enkele weken geleden toe dat Sahar een verblijfsvergunning zou krijgen. De raadsman stelt dat hij direct heeft geprobeerd die zo snel mogelijk verleend te krijgen. Volgens hem gaat het om de definitieve bevestiging dat de familie kan blijven. "Een einde aan een zenuwslopende periode. De schriftelijke vergunning is een vereiste voor het zoeken naar huisvesting, werk, scholing etc.''
Men heeft haar verteld dat ze mag blijven. Dan moet ze ook z.s.m. een verblijfsvergunning krijgen, in plaats van dat ze nog langer moet wachten voordat ze er 100% zeker van kan zijn dat ze niet terug hoeft naar Afghanistan. Dit lijkt mij nou een typisch appeltje-eitje geval.