Achterlijke Johan Vlemmix: 'Jomanda kwijnt weg in Canada, Nederland moet haar weer omarmen!'
Umh. Nee dank je, Johan.
Zelfbenoemd medium Jomanda is aan het wegkwijnen in Canada. Dat beweert haar goede vriend Johan Vlemmix, tenminste. Jomanda zou daar een teruggetrokken leven leiden en zich dus kapotvervelen. Ze eet bijna niets meer, aldus Vlemmix, weegt nog maar 40 kilo... en dat alleen maar omdat ze "de confrontatie met haar vaderland" niet meer aandurft. Dit vanwege alle "commotie."
Met "commotie" bedoelt Vlemmix onder meer de zaak over Sylvia Millecam. Jomanda werd ervan beschuldigd dat ze Millecam overtuigde dat ze haar gewone medische behandeling tegen borstkanker stopzette. Alternatieve genezing zou veel effectiever zijn. Uiteindelijk deed de Inspectie voor de Gezondheidszorg aangifte tegen Jomanda. In 2013 -- jaren later -- werd ze vrijgesproken. Maar, zegt Vlemmix, toen was de schade al aangericht:
"Haar naam werd onterecht synoniem voor bedrog."
Onterecht? Dat Vlemmix niet goed bij zijn hoofd is wisten we al, maar blijkbaar is hij echt totaal knettergek. Deze vrouw beweert dat haar 'gidsen' haar water zegenen en dat dit water mensen vervolgens geneest, Johan. Dat lijkt me de hele definitie van 'bedrog.'
Die vrouw, die anderen geneest met hulp van haar "gidsen," zou ernstig vermagerd zijn en nog maar nauwelijks iets eten. Volgens Story weegt ze dan ook nog maar 40 kilo. En dat alleen maar omdat ze zo ongelooflijk ongelukkig is in Canada.
Maar wacht eens. Als mevrouw zo goed is in het genezen van mensen, waarom doet ze dat dan niet in Canada? Haar gidsen zijn toch niet aan Nederland gebonden? Of is ze zo bang geworden door de zaak tegen haar dat ze het niet meer aandurft om mensen te bedriegen uit angst dat het haar wéér een rechtszaak oplevert? Eén die ze dan misschien verliest?
Ongelooflijk genoeg zegt Vlemmix ook nog even:
"Je mag denken wat je wil over mijn vriendin, maar zij, een lieve, bescheiden en gesloten vrouw, moet gewoon haar laatste dagen kunnen slijten in Holland: het land waar ze werd geboren en veel goede dingen deed. Dus doe ik een oproep aan mijn landgenoten: Het wordt hoog tijd dat Nederland Jomanda vergeeft en weer omarmt."
Nee, bedankt. Op privé-vlak hoop ik dat Jomanda alsnog gelukkig wordt, maar wat haar 'werk' betreft mogen we blij zijn dat deze vrouw geen 'evenementen' meer organiseert. Er is al genoeg kwakzalverij in de wereld, laten we daar in Nederland vooral niet aan bijdragen.
Lees ook