Van lobbyclub naar volwassen politieke partij.
Norbert Klein, de nieuwe fractieleider van 50Plus, gelooft dat zijn voorganger Henk Krol te veel gefocust was op één idee: de problemen van ouderen. Ja, daarmee bouwde hij weliswaar een trouwe, loyale achterban op van hoogbejaarden die zich alleen maar zorgen maken om hun uitkerinkje, maar Klein vindt dat blijkbaar niet genoeg.
Daarom gaat zijn hobbyclub zich voortaan ook richten op andere mensen - bijvoorbeeld op jongeren die zich zorgen maken over de studiefinanciering.
Klein legt uit: "Als je een jaar in de Tweede Kamer zit merk je toch dat je je bezig moet houden met heel veel onderwerpen. We moeten ook over het aardgas in Groningen, de studiefinanciering van studenten en natuurbehoud stemmen en keuzes maken."
Hij gaat verder: "Ik heb vier kinderen, ik wil dat de toekomst er voor hen ook goed uitziet."
Natuurlijk is het erg leuk dat 50Plus wat minder autistisch en egoïstisch wordt, maar politiek gezien kon dit weleens het einde inluiden van die partij. Krol en co. hebben deze club namelijk puur en alleen opgericht om de belangen van ouderen te behartigen. Het is erg jammer, maar ze waren daar behoorlijk succesvol in: 50Plus werd in weinig tot geen tijd dé partij van dementerend Nederland.
Als Klein met dat beleid breekt neemt riskeert hij alles wat 50Plus heeft opgebouwd in de afgelopen jaren. Ouderen zouden namelijk zomaar tot de conclusie kunnen komen dat hij niet langer prioriteit geeft aan hun belangen. Wat maakt 50Plus dan anders van een partij als, zeg, de ChristenUnie of zelfs het CDA?
Daar komt bij dat er veel ouderen zijn die de standpunten van die partij dele wat betreft het ouderenbeleid, maar er een andere mening op nahouden dan Klein en co. als het over bijvoorbeeld aardgaswinning of studiefinanciering gaat, om nog maar te zwijgen over zoiets als immigratie en integratie, of het buitenlands beleid.