Wilders en Van der Plas boeken historische overwinning: Salafisme krijgt flinke klap

De motie, ingediend door BBB en PVV, werd door de Tweede Kamer aangenomen met steun van de volledige coalitie en partijen als SGP en JA21. Hiermee wordt voor het eerst in de geschiedenis een directe klap uitgedeeld aan het salafisme, dat al jaren kritiek krijgt vanwege de haatdragende en gevaarlijke ideologie die het verspreidt. Moskeeën die oproepen tot de vernietiging van Israël en het Joodse volk kunnen nu worden gesloten, en dat is volgens Wilders en Van der Plas een enorme stap vooruit voor de veiligheid en cohesie in Nederland.

Maar zoals altijd is er ook kritiek. Onze hoofdredacteur van De Dagelijkse Standaard, Michael van der Galien, plaatste een kritische noot bij deze 'historische' overwinning. "Mijn eerste reactie was positief, maar daarna toch wat issues," schrijft hij. Hij vraagt zich af waarom deze motie specifiek gericht is op moskeeën en niet op organisaties in het algemeen. Ook stelt hij de vraag: waarom mag er niet gepleit worden voor het opheffen van een ander land? Zou je dan ook niet mogen zeggen dat Tibet vrij moet zijn van China, of dat Rusland moet stoppen met zijn bezetting in bepaalde gebieden?

Van der Galien raakt hier een gevoelige snaar. Waarom deze specifieke focus op moskeeën? Natuurlijk, het salafisme heeft geen plek in een samenleving die vrijheid en democratie hoog in het vaandel heeft staan. Maar door deze wetgeving enkel te richten op moskeeën, lijkt het alsof er met twee maten wordt gemeten. Waarom zou iemand niet mogen zeggen dat hij voorstander is van het opheffen van een land als Israël, maar mag je dat wel zeggen over Tibet of Rusland? Is het oproepen tot de vrijheid van een volk dan anders als dat volk toevallig Joods is?

Het is een discussie die nog niet afgelopen is. Maar voor Wilders en Van der Plas is deze overwinning in ieder geval een flinke stap in de goede richting. Het aanpakken van het salafisme is iets waar zij al jaren voor pleiten, en nu lijkt het eindelijk zover te zijn. De vraag blijft echter hoe ver deze nieuwe wetgeving precies zal reiken en wat de gevolgen zullen zijn voor de vrijheid van meningsuiting in Nederland.

Eén ding is zeker: Wilders en Van der Plas hebben een gevoelige snaar geraakt in het Nederlandse debat over religieuze vrijheid en veiligheid. En of je nu voor of tegen hen bent, de discussie is relevanter dan ooit. Want vrijheid van meningsuiting is een groot goed, maar waar ligt de grens? En wie bepaalt die grens? Het zijn vragen die ook na deze 'historische' motie nog lang zullen blijven nazingen in de Nederlandse politiek.