Paus Franciscus stond voor het ongeboren leven. Bron: Alessia Pierdomenico
Media misbruikt dood Paus Franciscus voor anti-Trump-hetze: de waarheid over hun overeenkomsten
Het is weer zover: de media kunnen het niet laten. Paus Franciscus, de goedlachse Argentijn die een “arme kerk” nastreefde, is op 21 april 2025 overleden, en wat doet de pers? Ze sleuren er – hoe kan het ook anders – Donald Trump bij om hem in een kwaad daglicht te stellen. De Telegraaf kopt doodleuk: “Goedlachse Paus Franciscus (1936 - 2025) wilde graag een ‘arme kerk’ en was in veel opzichten tegenpool van Donald Trump.” Serieus? Moet zelfs de dood van een paus worden gekaapt voor een goedkope anti-Trump-hetze?
De Telegraaf schrijft over een zogenaamd gespannen band tussen Franciscus en Trump, met een ontmoeting in 2017 als bewijs, en benadrukt dat ze “tegenpolen” waren op vlakken als migratie, welvaartsverdeling en milieu. Ook poetst de krant er even bij dat Franciscus’ relatie met Poetin niet bepaald warm was. Maar is dat wel het hele verhaal? Zijn Trump en Franciscus echt zulke tegenpolen, zoals de media ons willen doen geloven? Laten we de feiten eens op een rijtje zetten en kijken naar wat deze twee mannen juist gemeen hadden – iets waar de mainstream media liever overheen walst.
- Buitenstaanders die het systeem opschudden: Beiden waren rebellen in hun wereld. Trump, de zakenman die Washington wilde “drain the swamp”, en Franciscus, de Latijns-Amerikaanse paus die de stoffige Vaticaanse elite een schop onder hun kont gaf. Allebei gebruikten ze hun outsider-status om hervormingen door te drijven, tegen de zin van de gevestigde orde.
- Populistische taal die aankomt: Geen droge beleidsstukken of theologische verhandelingen. Trump scoort met “Make America Great Again”, Franciscus met “Wie ben ik om te oordelen?”. Hun directe, pakkende stijl spreekt de massa aan en blijft hangen, of je het nu leuk vindt of niet.
- Meesters op sociale media: Op X waren ze jarenlang grootheden. Trump domineerde met zijn ongefilterde tweets, Franciscus met zijn tweets in negen talen. Ze bepaalden het nieuws voordat de traditionele pers zelfs maar wakker was. Toeval? Nee, strategie.
- Sterke persoonlijke branding: Trump met zijn gouden letters op wolkenkrabbers, Franciscus met zijn versleten schoenen en simpele gastenverblijf. Het zijn bewuste keuzes, visuele symbolen die hun imago in één klap duidelijk maken en de media blijven voeden.
- Ze maken iedereen gek – voor of tegen: Beiden hebben een achterban die hen adoreert alsof ze halfgoden zijn, en critici die hen als de duivel zien. Trump wordt verguisd door links, Franciscus door conservatieve katholieken. Maar hun fans? Die zijn fanatiek tot op het bot.
- Disruptie als handelsmerk: Trump tweet een beleidswijziging, Franciscus wast de voeten van moslimvluchtelingen. Het zijn onverwachte acties die de boel opschudden en hun imago als “anders” versterken. Saai is het nooit.
- Eenvoudige frames voor complexe problemen: Trump heeft “America First”, Franciscus “muren versus bruggen”. Ze reduceren ingewikkelde kwesties tot hapklare brokken, zodat iedereen snapt waar ze voor staan – ook al sneuvelen nuances.
Lees ook
Dus, Telegraaf, waar hebben we het over? Tegenpolen? Echt niet. Deze mannen deelden meer dan je denkt: een talent om de boel op te schudden, een directe stijl, en een ongeëvenaarde greep op de publieke verbeelding. Maar ja, Trump bashen scoort nu eenmaal beter dan de waarheid vertellen. De media’s obsessie met het demoniseren van Trump is stuitend, en dat ze zelfs de dood van een paus aangrijpen om hem een sneer te geven, is een nieuw dieptepunt. Het is tijd dat we deze eenzijdige hetze doorprikken en de feiten laten spreken. Franciscus en Trump waren geen tegenpolen – ze waren, elk op hun manier, revolutionairen die de status quo uitdaagden. En dat verdient respect, geen goedkope framing.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten