Het toeslagenschandaal blijft een open wond in onze samenleving, en het nieuwe rapport Erfenis van onrecht wrijft zout in die wond met een vernietigende conclusie: het schandaal heeft direct geleid tot de uithuisplaatsing van kinderen uit gedupeerde gezinnen, en dat had voorkomen kunnen worden. Tussen 2005 en 2019 bestempelde de Belastingdienst tienduizenden ouders onterecht als fraudeurs, waardoor hun kinderopvangtoeslag werd stopgezet en teruggevorderd. Het gevolg? Een lawine van schulden, stress, en conflicten, die in duizenden gevallen eindigde met kinderen die uit huis werden gehaald. Dit is niet zomaar een fout – dit is een misdaad tegen onschuldige Nederlanders, en de verantwoordelijke politici en ambtenaren verdienen de zwaarste straf.
De onafhankelijke commissie die dit onderzocht, is snoeihard in haar oordeel. Veel van deze uithuisplaatsingen waren niet nodig geweest als de jeugdzorg beter had gefunctioneerd. Hulpverleners waren niet in staat om de echte problemen in gezinnen te zien – schulden, armoede, stress, en schuldgevoelens – en grepen niet in op een manier die gezinnen had kunnen redden. “Ze voelden zich soms onvoldoende toegerust om financiële problematiek effectief te signaleren en bespreekbaar te maken,” stellen de onderzoekers.
Maar laten we eerlijk zijn: dit is geen excuus. Dit is pure incompetentie van een systeem dat gezinnen in de steek liet, terwijl ambtenaren van de Belastingdienst met een sadistisch plezier toekeken hoe levens werden verwoest.
Laten we de verantwoordelijken bij naam noemen: de politici en ambtenaren die dit schandaal hebben veroorzaakt, zijn monsters. Jarenlang hebben VVD’ers, CDA’ers, en andere coalitiepartijen dit systeem in stand gehouden, terwijl ze wisten dat onschuldige ouders werden vermorzeld onder onterechte fraudebeschuldigingen.
En de ambtenaren? Die hadden er LOL in om mensen te stangen, te treiteren, en in het verderf te storten. We hebben de interne berichten gezien waarin ze lachten om de ellende die ze aanrichtten – een zieke mentaliteit die laat zien hoe verrot de cultuur bij de Belastingdienst was. Deze mensen hebben bloed aan hun handen. Ze hebben gezinnen uit elkaar gerukt, kinderen getraumatiseerd, en levens verwoest, en dat allemaal met een grijns op hun gezicht.
De commissie weerlegt ook het excuus dat deze gezinnen al problemen hadden. “Er waren veel gezinnen die vóór de toeslagenaffaire een rustig bestaan hadden of hun problemen beheersbaar hadden kunnen houden,” stelt het rapport.
Zelfs in gezinnen met bestaande issues, zoals verslaving of huiselijk geweld, zorgden de torenhoge terugvorderingen voor “extra leed” en een verslechtering van de situatie. De commissie concludeert dat deze gezinnen door de financiële klap “geen kans meer hadden hun bestaande problemen op te lossen.” Dit is een directe aanklacht tegen degenen die dit beleid hebben uitgevoerd: jullie hebben deze mensen bewust kapotgemaakt.
De gevolgen voor de kinderen zijn hartverscheurend. Ze kampen met mentale problemen, hebben hun opleiding niet afgemaakt, en konden hun talenten niet ontwikkelen. Relaties tussen ouders en kinderen, of tussen broers en zussen, zijn vaak “ernstig en soms misschien onherstelbaar beschadigd.” Sommige kinderen belandden zelfs in de criminaliteit, zoals een kind dat ging bedelen omdat “ouders geen geld hadden” – een daad die ironisch genoeg werd gebruikt als reden om het kind uit huis te plaatsen. De commissie is hier “het meest van geschrokken,” en dat snap ik volledig. Deze kinderen zijn voor het leven getekend door de wreedheid van een overheid die hen in de steek liet.
En dan de angst: veel kinderen en ouders hebben nu een diep wantrouwen jegens de overheid. “Ze hebben het gevoel dat zij je je leven kunnen afpakken,” hoorde de commissie tijdens gesprekken. Dit is de erfenis van het toeslagenschandaal: een generatie die de overheid ziet als een vijand, en wie kan ze dat kwalijk nemen? De commissie pleit ervoor om deze kinderen zelfstandig te erkennen als gedupeerden en hen ruimhartige steun te bieden – financieel, juridisch, en praktisch. Dat is het minste wat we kunnen doen na deze gruwelijke misdaad.
Het toeslagenschandaal is een zwarte bladzijde in de Nederlandse geschiedenis, en de verantwoordelijken – zowel de politici die dit beleid goedkeurden als de sadistische ambtenaren die het uitvoerden – moeten ter verantwoording worden geroepen. Ze hebben gezinnen uit elkaar gerukt, kinderen getraumatiseerd, en levens verwoest, en dat vaak met een zieke glimlach. Dit mag niet ongestraft blijven. Er moet gerechtigheid komen voor de slachtoffers, en de daders moeten de prijs betalen voor hun daden. Het kabinet reageert pas in juni op dit rapport – veel te laat. Actie is nu nodig, anders blijft dit onrecht voortduren.
De week van de Lentekriebels staat weer op het punt van beginnen. En dat is zorgwekkend. Lentekriebels is namelijk niets meer of minder dan de seksualisering van onze jeugd. Onze vrienden van Gezin in Gevaar verzetten zich hiertegen. Met kracht. Bestel nu GRATIS hun Zwartboek Lentekriebels om te ontdekken waar die walgelijke Rutgers-week echt over gaat - en kom in verzet!