Stikstofsoap: Politieke tragikomedie in volle gang
Oh, wat een verrassing: politieke onduidelijkheid en een kabinet dat voortploetert. Klinkt als een normale dag in Nederland, nietwaar? Laten we het even hebben over het stikstofdrama. Is 2035 de deadline voor een halvering van de stikstofuitstoot? Of wordt het 2030? Wat een spannende vraag! Alsof het kabinet dat zelf weet...
Na een tweede debat over het CDA en hun verzet tegen hun eigen stikstofbeleid, blijft de situatie onduidelijk. Maar maak je geen zorgen, de relatie tussen kabinet en oppositie is in ieder geval verder verzuurd. Dat is altijd goed nieuws, toch? Woensdag kwam er zelfs een motie van wantrouwen op tafel, maar die haalde het net niet. Het kabinet strompelt dus gewoon verder.
Lees ook
Premier Rutte zegt dat het coalitieakkoord staat, terwijl CDA-leider Hoekstra meent dat het stikstofbeleid "niet te dragen" is. Wie moet je nu geloven? Het lijkt een raadsel dat alleen de politici in Den Haag kunnen ontrafelen.
In de tussentijd worden provincies geacht rekening te houden met de deadline van 2030 bij hun stikstofplannen. Doen ze dat niet, dan lopen ze miljarden mis. BBB, de partij die in alle provincies de grootste werd, is faliekant tegen die deadline. Het CDA wil ook de stikstofalinea in het coalitieakkoord aanpassen, maar neemt pas een definitief besluit als de provincies hun plannen gereed hebben.
De oppositie, aan de andere kant, is er helemaal klaar mee en heeft duidelijkheid geëist. Ze willen weten waar ze aan toe zijn, en het liefst binnen een paar weken. Maar het CDA is niet van plan om snel opnieuw te onderhandelen. Tja, waarom ook niet nog wat langer wachten?
Kaag van D66 houdt haar partij ondertussen op koers, ook wat betreft het stikstofbeleid. Het hele gebeuren lijkt een rommeltje, en de motie van wantrouwen is daar een duidelijk signaal van. Hoewel het kabinet nu niet in gevaar is, kan de situatie in de Eerste Kamer een flinke dreun opleveren.
Steun DDS op BackMe: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en het mediakartel aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden.
Voor de korte termijn is de crisis geparkeerd, maar het kabinet moet oppassen niet vleugellam te raken. Maar ach, laten we eerlijk zijn: ze waren toch al niet zo wendbaar als een gazelle. Dus laten we maar gewoon afwachten en genieten van de politieke tragikomedie die zich voor onze ogen ontvouwt.
