Nu dat Khadija Arib uit het parlement gestapt is zijn er enkele ambtenaren die toch maar in verzet komen tegen het fascistische onderzoek naar de handel en wandel van de voormalige Tweede Kamervoorzitter. Minstens drie van de zes vertrouwenspersonen in de Tweede Kamer zeggen namelijk dat de "klachten" tegen Arib totaal niet tegen haar gebruikt kunnen worden en op weinig meer gebaseerd zijn dan onzin.
In de zomer van 2021 werd een klachtenbrief gestuurd naar de huidige Kamervoorzitter Vera Bergkamp over Arib. Er zouden 23 punten instaan. Die brief kwam "vanuit de vertrouwenspersonen" in de Tweede Kamer, werd ons én de Tweede Kamer verteld. Vervolgens heeft Bergkamp die brief aan de landsadvocaat gegeven met de vraag of er een onderzoek naar Arib moest komen.
Maar er is iets heel opmerkelijks aan de hand. Want volgens de Volkskrant laten maar liefst drie van de zes vertrouwenspersonen weten dat dit helemaal nergens op slaat. Anneke Kooij is één van de drie. Ze ondertekende de brief mede. Maar zij zegt dat de klachten "geen concrete bewijzen" zijn tegen Arib. Sterker nog, ze heeft "geen idee" waarom de landsadvocaat betrokken is bij de zaak met het verzoek om een mogelijk onderzoek naar Arib. "Ik heb dat niet gedaan," zegt ze.
En dat is niet zo gek. Want volgens Kooij gingen de 23 klachten niet specifiek over Arib maar moesten ze worden gezien als een "algemeen signaal over sociale onveiligheid" in het parlement. "Er staats niets meer of minder in dan dat." De brief gaat over een periode dat er ook geklaagd werd over andere Kamerleden. "Dus die meldingen kunnen ook over anderen gaan.
Vertrouwenspersoon Monique Christiaanse is het daarmee eens. Sterker nog, deze dame zegt dat ze "die hele brief niet [kent.] En een derde vertrouwenspersoon voegt daar aan toe ook niet bekend te zijn met een 'klachtenbrief' met 23 punten aan het adres van Arib.
Let wel: er zijn maar zes vertrouwenspersonen in de Tweede Kamer. Minstens drie van hen geven nu dus aan bij de Volkskrant dat er niets klopt van het verhaal van Bergkamp.
En nu komt het: De brief blijkt niet ondertekend door alle zes vertrouwenspersonen, maar door twee. Anita Bos en Anneke Kooij. En tenminste Kooij zegt dus dat het statement dat de brief alleen of zelfs maar vooral over Arib gaat onzin is.
(Artikel gaat verder onder de oproep ons te steunen in deze barre tijden)
Een oproep van de redactie: door de coronacrisis, de energiecrisis, de inflatiecrisis ´én de koopkrachtcrisis heeft DDS het ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze oproep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! Via het betrouwbare Nederlandse BackMe-systeem kunt u maandelijks óf eenmalig doneren. Doe dat alstublieft, en help DDS in de lucht te blijven!
Het moge duidelijk zijn wat er aan de hand is: hoe meer bekend wordt over deze situatie, hoe duidelijker het is dat hier sprake is van een politieke afrekening. De leiding van de Tweede Kamer heeft Arib gewoon willen lozen. Het presidium zelf is zelfs voorgelogen: de leden hebben de brief niet mogen inzien, hen is alleen verteld dat de brief er was, dat het een lange lijst over Arib was, en dat het allemaal echt heel verschrikkelijk was. Nu zeggen twee leden van het presidium anoniem tegen de Volkskrant ook dat ze er dus feitelijk zijn ingeluisd. Die brief met 23 zogenaamde klachten over Arib was namelijk doorslaggevend voor de beslissing om Arib aan een onderzoek te onderwerpen.
Dit is allemaal gebeurd onder leiding van Vera Bergkamp, de nieuwe D66-Kamervoorzitter. Die heeft duidelijk geprobeerd haar populaire voorganger zwart te maken en te lozen. Elke dag die zij nog langer op de Voorzitterstoel mag blijven zitten is een zwart bladzijde in onze parlementaire geschiedenis.