Pieter Omtzigt blijft maar twijfelen: 'Geen haast met besluit over premierschap'

Bij Op1 zei Omtzigt gisteravond dat hij geen besluit heeft genomen over de vraag of hij premier wil worden als NSC de verkiezingen wint. Eerder zei hij dat hij dat sowieso niet wilde. Nu is dat veranderd in: "Maar we gaan geen haast maken." Wat natuurlijk toch wel een ander standpunt is - maar tegelijkertijd wel een standpunt dat niets zegt.

"Een beetje haast zou wel op zijn plaats zijn, meneer Omtzigt!" zou de gemiddelde Nederlander kunnen zeggen. Waar is de daadkracht? Waar is de urgentie? Waar is de bereidheid om schouders onder het moeilijke werk te zetten en ons land terug op de rails te zetten?

Omtzigt heeft aangegeven een "zorgvuldig besluit" te willen nemen. Maar laten we eerlijk zijn. Is dit de tijd voor zorgvuldige reflectie, of is dit de tijd voor actie? Is dit niet het moment om de knoop door te hakken en de stap te zetten die ons land zo dringend nodig heeft? Misschien moet iemand Omtzigt eraan herinneren dat Nederland niet de luxe heeft om passief aan de zijlijn te staan.

We hebben een leider nodig die kin omhoog, borst vooruit, met volle kracht vooruit gaat. Nederland snakt naar een krachtige kapitein die het roer overneemt en de koers van het schip corrigeert. In een tijd waarin de Nederlandse cultuur en waarden constant onder vuur liggen, de economie op apegapen ligt en de gevolgen van de coronacrisis nog steeds nagalmen, moeten we ons afvragen: Kan Nederland het zich wel veroorloven om op Omtzigt te wachten?

Werken aan de toekomst van Nederland is een dringende zaak. En dat vereist moed, vastberadenheid en een haast die Omtzigt op dit moment lijkt te missen.

En daarmee heeft hij zichzelf al meteen gediskwalificeerd voor het premierschap. Nee, je wilt geen premier die daar zijn hele leven naar gehongerd heeft. Maar je wil ook geen premier die besluiteloos en mogelijk zelfs laf is.