De vrije samenleving op het spel: de duistere kant van het 'moderne' Nederland.

Het meest surrealistische aan ons bestaan in deze tijd is het stikstofbeleid. Met een bestuurlijke precisie, alsof het gaat om de zaak van leven of dood, wordt er gehandhaafd, gesneden en beperkt, allemaal om deze sagenhaft deeltjes die nog niet eens een tiende van een procent van onze lucht uitmaken. Eigenlijk zou je denken dat er niets geks is aan het beschermen van de natuur en de leefomgeving van zeldzame kikkers en orchideeën. Maar deze fixatie op stikstof komt wel met een flinke kost: de vernieling van een groot deel van onze boerenstand, stagnerende bouwprojecten en het leven van alledaagse mensen in een continue staat van angst en onzekerheid.

Aan de andere kant van dit absurde schilderij ontvouwt zich de Woke-indoctrinatie van onze kinderen. Zij zouden toch onze toekomst moeten zijn, maar worden ongevraagd omarmd in een verstikkende knuffel van politiek correcte theorieën, waarbij feiten en gezond verstand lijken te zijn vervangen door ideologische propaganda. Zelfs onze aloude sinterklaasviering is niet meer veilig. De uitroep ‘Zie ginds komt de stoomboot’ dreigt veranderd te worden in ‘Zie ginds komt de elektrische boot, bestuurd door een genderneutrale sint’.

Ondertussen groeit de censuur met de dag, niet onder een dictatoriaal bewind maar onder de schaduw van een overheid die zichzelf heeft verheven tot hoeder van de waarheid. Verborgen in haar troonzaal van progressiviteit, beïnvloedt ze haar burgers met onderdrukking van vrije spraak in de naam van ‘bescherming tegen nepnieuws’.

Ons parlement is vervallen tot een holle ruimte vol met echo's, echo's van een overheid die steeds harder roept dat onze klimaatdoelstellingen heilig zijn. En deze echo's weerklinken in het monument van waanzin dat bestaat uit de klimaatplannen van het kabinet. Plannen die onze economie op het spel zetten, terwijl ze nauwelijks enige invloed hebben op 'het klimaat'.

Het lijkt wel alsof wij onbewust en misschien ook ongewild deelnemen in deze verknipte voorstelling van de werkelijkheid. Is dit nog wel ons land? Of is het veranderd in een decor van een absurd toneelstuk? Een ding is zeker: onze democratie en rechtsstaat staan op het spel. En terwijl wij in de straten van dit bijna surrealistische landschap lopen, kijkt de machtige overheid ons na, gereed om het doek te laten vallen op onze vrije samenleving.