Paul Cliteur steunt Raisa Blommestijn: Geen reden tot blind feestgedruis voor het koningshuis
Een mooie en rake observatie van Paul Cliteur dit weekend op X. In een korte maar veelzeggende boodschap sluit hij zich aan bij de analyse van Raisa Blommestijn: het koningshuis moet niet blindelings gevierd worden. Integendeel. De daden tellen. En die stellen diep teleur.
Geen blinde piëteit, maar kritische beoordeling
"Gevierd heb ik Koningsdag eigenlijk nooit. Maar mij ertegen verzet heb ik ook nooit," schrijft Cliteur. "Een vaag gevoel van piëteit hield mij daarvan af. Maar misschien is de houding van Raisa wel veel beter: beoordeel het koningshuis gewoon op hun daden. En dan valt er inderdaad niets te vieren."
En hij slaat de spijker op de kop.
We worden in Nederland grootgebracht met het idee dat Koningsdag iets vanzelfsprekend feestelijks is. Een dag waarop iedereen, ongeacht politieke overtuiging, vrolijk in het oranje gehuld het glas heft op de monarchie. Maar waarom eigenlijk? Wat heeft dit koningshuis concreet gepresteerd dat dergelijke verering verdient?
De trieste realiteit: een koningshuis dat verkeerde keuzes maakt
Zoals Raisa Blommestijn eerder analyseerde, is er genoeg reden om juist bijzonder kritisch te zijn. Het koningshuis positioneert zich keer op keer aan de verkeerde kant van het debat. Denk aan hun openlijke flirt met het World Economic Forum — ja, dát WEF van Klaus Schwab, dat natte dromen heeft over ‘Great Resets’, ‘you will own nothing’, en massale machtsverschuivingen weg van democratisch gekozen overheden.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Sluit je aan bij duizenden DDS-lezers. Geen spam. Alleen eerlijke updates, scherpe opinies en onmisbare analyses. Meld je hier aan voor onze nieuwsbrief.
Cliteur wijst daar ook fijntjes op: "Waarschijnlijk gaan ze nog door met het ondersteunen van het WEF, hoewel Schwab zachtjes door de zijdeur wordt weggevoerd." Met andere woorden: zelfs nu het WEF steeds meer onder vuur komt te liggen, houdt ons koningshuis zich vast aan de verkeerde vrienden.
Hoog tijd voor een volwassen houding
De enige volwassen houding tegenover het koningshuis is die van kritische afstand. Niet uit traditie blijven aanhangen wat geen respect verdient. Niet automatisch het glas heffen op een instituut dat systematisch verkeerde keuzes maakt en zich liever begeeft onder globalistische elites dan onder het gewone volk.
Lees ook
Koningsdag moet niet langer een verplicht ritueel zijn, maar een bewust moment van reflectie. Wat vieren we eigenlijk? En is dat nog terecht?
Dank aan Paul Cliteur en Raisa Blommestijn voor hun moed om dat openlijk te zeggen. Want ware piëteit vraagt niet om klakkeloze verering, maar om kritische bezinning.
Sluit je aan bij duizenden DDS-lezers. Geen spam. Alleen eerlijke updates, scherpe opinies en onmisbare analyses. Meld je hier aan voor onze nieuwsbrief.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten