Partijkartel legt FVD'er Amira Lotfy het zwijgen op

Tijdens de vergadering was het belangrijke onderwerp het voorgenomen Crisis Noodopvang Centrum (CNO) dat in de gemeente zou worden geplaatst. Een besluit waarover, laten we het niet vergeten, geen raadsinstemming was verkregen. Lotfy, die het lef had om de onderdrukkende actie van de raad aan te vechten, werd monddood gemaakt.

Lotfy durfde de waarheid uit te spreken. Ze betoogde dat dit besluit - het openen van het CNO zonder raadsinstemming - een manifestatie was van puur ondemocratisch handelen. Ze vroeg, terecht, om een kritische reflectie van de andere raadsleden op deze actie. Maar wat kreeg ze als antwoord? Censuur!

Lotfy ging nog verder. Ze wees erop dat de vestiging van het CNO niet alleen ondemocratisch, maar ook ronduit gevaarlijk is. Ze wees op de gevaren voor homoseksuelen en vrouwen die bang zouden zijn om de straat op te gaan uit angst voor agressie door asielzoekers. Ze noemde Ter Apel, een plek waar buurtbewoners dagelijks worden geconfronteerd met overlast door asielzoekers. “Is dat wat wij hier ook willen?” vroeg ze.

In plaats van een open debat te voeren, werd Lotfy herhaaldelijk onderbroken door de voorzitter. Ze werd gedwongen om haar betoog af te ronden, terwijl er geen vastgestelde spreektijd was tijdens de ronde vergadering. Zelfs de griffier gaf aan dat ze haar verhaal mocht doen. De meerderheid van de raad stemde zelfs voor extra spreektijd voor Lotfy. En toch, ondanks deze stemmen, werd haar het woord ontnomen.

En waarom? Omdat de voorzitter naar eigen zeggen 'even goed in de ogen wilde kijken'? Wat een ongekende hooghartigheid! Lotfy weigerde deze uitnodiging, terecht bevreesd voor de onveilige sfeer. Deze angst is niet ongegrond, aangezien ze eerder tijdens een besloten vergadering al eens was uitgescholden en fysiek belaagd door een mede-volksvertegenwoordiger.

Deze situatie is helaas geen uitzondering. Steeds weer zien we hoe FVD-volksvertegenwoordigers de mond wordt gesnoerd. In de Haagse raad gebeurde het eerder, in Breda zorgde het anti-woke betoog van Gino Luurssen voor gespeelde verontwaardiging.

Dit is niets minder dan een systematische onderdrukking van fundamentele oppositiepartijen. Het wordt hen steeds moeilijker gemaakt om hun stem te laten horen, om kritiek te uiten op het beleid van het kartel. Dit is geen democratie; dit is een oligarchie vermomd als democratie.