Het is triest: PVV-staatssecretaris Chris Jansen wordt gedwongen kleurloos te zijn!

Gisteren liet Jansen in het programma Goedemorgen Nederland nog duidelijk weten dat hij achter de woorden van Wilders staat. “Als persoon mag ik denken wat ik wil,” zei hij ferm. En daar had hij groot gelijk in! Het is toch bizar dat in een zogenaamd vrij land een politicus geen persoonlijke mening meer zou mogen hebben? Maar nu, onder druk van het politieke moeras en een hysterische oppositie, moet hij zich toch verantwoorden en zijn woorden inslikken. In een brief aan de Tweede Kamer heeft Jansen 'afstand' genomen van de uitspraak van Wilders, maar alleen als staatssecretaris. Zo probeert hij zich te distantiëren van zijn eigen partijleider, puur en alleen omdat dit van hem verwacht wordt als lid van het kabinet.

En wat gebeurt er daarna? Uiteraard is het niet genoeg voor de hypocriete moraalridders van partijen als DENK. Ismail el Abassi, het DENK-Kamerlid dat nooit iets zegt over de gruweldaden van moslims wereldwijd, heeft ineens een groot woordje klaar staan over Jansen. “Schandalig!” roept hij op X, terwijl hij zelf een beschamende dubbele moraal tentoonstelt. Waar is zijn verontwaardiging als het gaat om de talloze steekpartijen en terreuraanslagen gepleegd door mensen van zijn eigen afkomst en geloof? Je hoort ze nooit wanneer de schuld bij hun eigen achterban ligt.

Pegida-leider Edwin Wagensveld vat het perfect samen in zijn repliek aan El Abassi. Hij wijst terecht op het feit dat figuren als El Abassi opvallend stil zijn wanneer het om de daden van hun eigen land- en geloofsgenoten gaat. Alleen als men in de slachtofferrol kan kruipen, horen we hun stem luid en duidelijk. Wagensveld heeft gelijk: dit is puur racistische theaterpolitiek.

Het feit dat bewindslieden van de PVV hun overtuigingen moeten onderdrukken, laat zien hoe ver onze democratie is afgedwaald. Als je niet eens meer kunt zeggen wat je denkt, zelfs niet als het een kernpunt van je partij is, dan zit er iets goed mis. Het is een schande dat Jansen zijn rug niet recht kon houden, maar het is misschien nog wel een grotere schande dat onze politieke cultuur hem daartoe heeft gedwongen.

Een functionerende democratie hoort diversiteit van meningen te omarmen, niet te onderdrukken. En toch zijn het precies deze krachten, zoals DENK en hun linkse vrienden, die maar al te graag iedereen de mond snoeren die een afwijkende mening heeft. Maar dit zal hen uiteindelijk niet redden. Het Nederlandse volk ziet door dit theater heen. Ze willen eerlijke politici die zeggen waar het op staat.