Bij JA21 is er woedend gereageerd op het nieuws dat het bestuur van de partij Joost Eerdmans gaat "voordragen" (wat betekent: benoemen) als lijsttrekker voor de Tweede Kamerverkiezingen 2023. Online én offline zeggen JA21'ers dat Eerdmans gefaald heeft, dat hij de partij niet bij elkaar kan houden, en dat hij JA21 in een verkeerde richting meesleurt. Ze willen van hem af. Toen JA21 opgericht werd beloofden
Annabel Nanninga en Joost Eerdmans iedereen dat het een heel democratische partij zou worden die echt réchts was. Rechtsliberalen en conservatieven zouden bij elkaar komen en het wel even doen, saampjes. JA21 zou groot worden en invloedrijk, en uiteindelijk zou de
VVD dan gedwongen worden om "over rechts te regeren."
Hoewel JA21 het na de verkiezingen van 2021 erg goed deed in de peilingen ´én bij de afsplitsing flink wat FVD'ers meejatte, bijvoorbeeld in het Europees Parlement, ging het daarna snel bergafwaarts. De partij kon haar beloftes niet waarmaken. En in de loop van de tijd werd het duidelijk dat er intern felle conflicten waren.
Het gevolg hiervan is dat een flink aantal conservatieven de partij de rug hebben toegekeerd.
Nicki Pouw-Verweij heeft laten weten niet terug te keren in de Tweede Kamer
voor JA21 (maar houdt opties voor bij een andere partij nadrukkelijk open).
Derk Jan Eppink heeft hetzelfde gezegd. Dat zijn twee van de drie Kamerleden die niet meer mee willen doen met Eerdmans. Dan is er ook nog eens Rob Roos in het Europees Parlement die al veel langer op de wipstoel zit en gehaat wordt door Eerdmans én Nanninga omdat hij a) conservatief is en b) heel kritisch op de coronavaccinaties.
"Eerdmans moet plaatsmaken"
Nu Joost Eerdmans bekend heeft gemaakt in De Telegraaf (altijd bereid om JA21 een beetje te helpen, die krant) dat hij weer lijsttrekker wordt voor JA21 bij de verkiezingen van 22 november, reageren JA21-leden én medewerkers buitengewoon negatief.
Ted Dinklo verwoordt het standpunt van deze kritische partijleden heel helder als hij schrijft: "Een politicus die een fractie leidt waar de beste mensen afscheid nemen, een partij die ongeorganiseerd is en peilingen die steeds slechter worden moet gewoon plaatsmaken."
Hij is niet de enige met dit negatieve geluid over Eerdmans. Bij De Dagelijkse Standaard horen we al langer dat het onrustig is bij JA21. De rest van de media negeerden dat totaal... tot Nicki Pouw-Verweij haar afscheid dus aankondigde en de chaos niet langer verborgen kon blijven.
Maar het blijft heel onrustig bij de partij. In kringen rond de fractie en in de rest van de partij wordt gezegd tegen De Dagelijkse Standaard dat het vertrouwen in Eerdmans tot een nulpunt is gedaald maar dat Eerdmans "zijn ogen er voor sluit" en ten koste van alles doorgaat. Ja, ook als dit betekent dat hij zijn partij meesleept in zijn val. Organisatorisch klopt er niets van, de partij valt op alle mogelijke manieren uit elkaar, en nu moet Nanninga (met wie Eerdmans ook al een strijd heeft, trouwens) erbij gesleept om te redden wat er nog te redden valt.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Bij De DDS begrijpen we dat JA21 een foppartij eersteklas is. Anders dan JA21 staan wij wél voor conservatieve normen en waarden, principes, en en overtuigingen. Maar dit betekent helaas dat we jouw hulp nodig hebben. Want als we JA21 willen exposen dan kan dat alleen met jouw steun. Doneer daarom aan DDS! Steun ons, via BackMe, en help ons de waarheid te vertellen over deze partij die achter de schermen op het punt van omvallen staat. En het opvallendste is dat Eerdmans' strategie voor de verkiezingen er wéér uit bestaat om te roepen dat de VVD "niet rechts" genoeg is en te eisen dat die partij "over rechts" gaat na de verkiezingen. Dát is de hele campagne van JA21 in een notendop... en daar moeten kiezers dan (weer) van onder de indruk zijn.
Natuurlijk is dit voor echte conservatieven een prima ontwikkeling. JA21 is eigenlijk verworden tot een tweede VVD. Met alleen nog Eerdmans en Nanninga over is het nadrukkelijk een liberale partij aan het worden, hoewel eentje die zegt 'rechtsliberaal' te zijn (wat inhoudelijk altijd weer wordt opgegeven als er compromissen gesloten moeten worden in ruil voor macht).
