Duitse bevelen voor Nederlandse soldaten: Befehl ist Befehl

Hoewel het waar is dat Nederland en Duitsland al decennialang samenwerken binnen de NAVO, is dit een veel verdergaande stap, die de soevereiniteit van onze krijgsmacht in gevaar brengt. Het Duits-Nederlandse legerkorps, opgericht in 1995, was in feite slechts het begin van een sluipende overname van onze militaire macht door onze oosterburen.

De recente oorlog in Oekraïne heeft de integratie versneld, met als doel de strijdkrachten van beide landen te versterken. Maar is deze samensmelting werkelijk in het belang van Nederland? Hoewel er voordelen zijn, zoals gezamenlijke inkoop van materieel en eenvoudigere samenwerking door minder wapensystemen, is het duidelijk dat we als natie onze autonomie opofferen voor een onzekere toekomst.

Wat het nog erger maakt, is dat deze beslissing met grote steun van de politiek komt. Hebben onze politici echt het belang van het Nederlandse volk in gedachten, of is dit slechts een stap richting een Europese superstaat waarin onze cultuur en identiteit worden opgeslokt?

Het feit dat Nederland nog steeds zeggenschap heeft over de inzet van haar militairen is een schrale troost. We mogen dan wel beslissen waar onze soldaten naartoe gaan, maar we verliezen de controle over de commandostructuur. Wat garandeert ons dat deze zeggenschap niet langzaam zal eroderen naarmate we verder integreren met Duitsland?

Niet alle onderdelen van de landmacht gaan samen met de Duitsers, zoals het Korps Commandotroepen dat zelfstandig blijft opereren. Maar hoe lang zal dat nog duren? De symbolische overdracht van de eenheidsvlag van de brigade uit Oirschot markeert een nieuwe fase in onze nationale identiteit. En het is er een die we met grote bezorgdheid tegemoet moeten treden.