De "vergetelheid" van de filmwereld: Thijs Römer en de stilzwijgende terugkeer

Het is geen geheim dat de entertainmentindustrie eigen regels heeft en haar eigen cirkel van acceptatie en vergeving. Maar dit? Het lijkt erop dat het morele kompas van de filmwereld wederom flink in de war is. Thijs Römer, die veroordeeld is wegens wanpraktijken met minderjarige meisjes, heeft onmiskenbaar de grenzen van het fatsoen overschreden.

Waarom is er dan een angstaanjagende stilte vanuit de filmwereld? Waarom durft niemand kleur te bekennen?

Nu.nl heeft contact gezocht met productiebedrijven en zenders om te peilen of er een toekomst is voor Römer in de Nederlandse filmindustrie. Schokkend genoeg wil niemand antwoord geven. Dit is in wezen een stilzwijgende goedkeuring. De filmindustrie sluit haar ogen voor het onrecht en geeft impliciet aan dat, na verloop van tijd, alles weer bij het oude zal zijn. Dit geeft blijk van een diepgewortelde hypocrisie in een wereld die zich vaak voordoet als voorvechter van rechtvaardigheid en gelijkheid.

Er is een oud gezegde: "Stilte betekent instemming." In dit geval lijkt de stilte van de filmwereld een duidelijke boodschap te sturen. Namelijk dat, ongeacht de misstappen van een individu, als je een grote naam en talent hebt, de rode loper alsnog voor je uitgerold wordt.

Het is zorgwekkend dat de filmwereld klaarblijkelijk niet in staat is om een duidelijk standpunt in te nemen over zulke ernstige kwesties. Welk signaal geven we hiermee af aan de jongere generatie? Dat roem en talent een vrijbrief zijn voor wangedrag?