D66-Minister Robbert Dijkgraaf: "Extreem Rechts" Verantwoordelijk voor LHBTI-intolerantie

Dijkgraaf stelt dat er een vertragende kracht is in het streven naar lhbtq-rechten, aangedreven door vermeend opkomend verzet. Maar waar komt dit verzet eigenlijk vandaan? Degenen die zich zorgen maken over de teloorgang van traditionele waarden en normen worden al snel als "extreemrechts" afgeschilderd. Is het niet zo dat we als samenleving het recht hebben om vragen te stellen en zorgen te uiten over de snelheid waarmee veranderingen worden opgedrongen?

Het lijkt erop dat de minister vergeet dat democratie gebaseerd is op dialoog en debat. Het is niet verrassend dat er een groeiende groep mensen is die niet willen dat traditionele waarden en culturele fundamenten verloren gaan in naam van 'inclusiviteit'. Niemand zou geweld of agressie mogen tolereren, ongeacht de achtergrond van de slachtoffers. Maar, het is ook goed om te erkennen dat sommige individuen geweld plegen uit eigen intolerantie of mentale gezondheidsproblemen. Daarnaast wordt er te weinig gesproken over het daderprofiel, over het algemeen gaat het hier namelijk toch vaak over allochtone jongeren. Maar, daar horen we de minister uiteraard niet over.

Het meest opvallende is echter de kritiek van Dijkgraaf op degenen die vasthouden aan traditionele waarden, omdat dit het imago van Nederland als progressief land ondermijnt. Het lijkt erop dat hij het idee van een gezonde diversiteit aan meningen verwerpt. Betekent vooruitgang echt dat iedereen hetzelfde moet denken? Moeten we onze nationale identiteit opofferen op het altaar van zogenaamde tolerantie? Het is cruciaal om respect te hebben voor degenen die vasthouden aan hun overtuigingen, zonder hen meteen als een bedreiging voor de lhbtq-gemeenschap af te schilderen.