Dragqueen-pushers liegen keihard: 'Je HOEFT niet te kijken he?'

Het artikel, getiteld "Met populariteit dragqueens komt ook afkeer: 'Je hoeft niet te kijken, hè?'" probeert de lezer ervan te overtuigen dat de afkeer van dragqueens voortkomt uit onwetendheid en dat we simpelweg kunnen kiezen om niet te kijken. Maar is dat wel zo?

Het probleem is niet dat dragqueens bestaan. Het probleem is dat deze vorm van entertainment, die duidelijk een politieke en maatschappelijke ideologie dient, ons door de strot wordt geduwd. De overheid doet er zelfs aan mee, zoals blijkt uit de Woke propaganda van de belastingdienst.

De dragqueen in het artikel, Janey Jacké, beweert dat we een keuze hebben in welke media we consumeren. Maar in werkelijkheid wordt deze Woke-LHBT-gekte ons overal opgedrongen. Het is niet langer een kwestie van kiezen, maar van onvermijdelijkheid.

Een voorbeeld hiervan is een evenement in Rotterdam waarbij dragqueens zouden voorlezen aan kinderen. Dit stuitte op zoveel tegenstand dat het tot een demonstratie kwam. In sommige Amerikaanse staten worden zelfs wetsvoorstellen voorbereid om dragoptredens in te perken, vooral die in het bijzijn van kinderen. Want - heel gek - maar op de één of andere manier willen die types altijd bij kínderen in de buurt komen. Zo raar.

Het is duidelijk dat er een agenda achter deze beweging zit. Het gaat niet alleen om het entertainen van volwassenen, maar ook om het beïnvloeden van de jongste leden van onze samenleving. En dat is waar we een probleem mee hebben.

Het is niet genoeg om te zeggen dat we niet hoeven te kijken. Het gaat erom dat we niet gedwongen moeten worden om deel te nemen aan deze agenda. We moeten het recht hebben om onze eigen waarden en overtuigingen te behouden zonder dat deze voortdurend worden aangevallen door de mainstream media en de overheid.