-Michel Mulder- Waren wij ooit vrij?

Wie, zoals ik, in de jaren '70' en '80 is opgegroeid, die denkt dat hij - of zij - nog ware vrijheid heeft meegemaakt.

De wereld lag aan onze voeten zonder zichtbare beperkingen - behalve geld uiteraard - en wij plantten onze voetstappen op een aarde die daadwerkelijk op een paradijs leek, althans voor onze onwetende geest.

Ja, er waren zaken zoals de krakersrellen in de 'iglo' oorlog tussen oost en west, maar hoe dichtbij ook soms, het was toch steeds een ver-van-onze-bed-show in de tijd die ons Dallas, Miami vice en fantastische muziek bracht van the Cure, Duran Duran, Wham en Talk Talk.

De jaren '70 en '80 waren de jaren van de luchtigheid, hoe systeem-trappend de muziek soms ook was. Jaren waarin ons groeiende verstand gemasseerd werd naar het gedachtegoed dat de overheid er voor ons was, en dienstbaar aan de maatschappij.

Hoe meer ik terugkijk op die fantastische jaren, hoe meer ik ze ook steeds meer begin te zien als de grootste psyop uit de menselijke geschiedenis, en het voorportaal van de dystopische dictatoriale shit waar we nu in leven.

Als 'kinderen' mochten wij onze handen in de koekjestrommel van het leven steken, want er was geen dwangmatige Hugochenko de Jonge die ons het leven onmogelijk maakte, door grenzen aan onze vrijheid en mening te stellen.

Hoe maak je de beste 'angstgeneratie' die er is? Door ze het besef van verlies aan te leren.

Omdat wij daadwerkelijk dachten, en voelden dat de wereld aan onze voeten lag, en beperking slechts een geest uit het verleden was, hebben wij ons in slaap laten sussen door het nooit slapende monster genaamd elitaire macht.

De generaties die in deze bewuste jaren geboren zijn, zijn dé sleutel tot het slagen of falen van de mondiale machtsgreep, omdat de generaties voor ons al niets te verliezen hadden, en de generaties na ons hersendode zombies zijn geworden......... hét voorportaal van Yuval Noah Harari's house of artificial hell.

Zijn wij bereid te vechten voor onze jeugdjaren, ook al was die vrijheid misschien slechts een gecreëerde fata morgana, of zijn wij zo angstig voor het besef dat onze vrijheid toen al slechts een leiband van mondiale dictatuur was, dat elk gevoel van, en strijdlust voor, ware vrijheid voorgoed verdwenen is?

Ik was erbij, in die schitterende jaren '70 en '80, en over my dead body zullen ze dit gevoel van gelukzaligheid, dit ware stukje vrijheid van mij afnemen....... of het nu gecreëerd was of niet.