-Michel Mulder- Een open brief aan de Tweede Kamer oppositie

Geachte Oppositieleden,

Schaamte, zegt dat jullie iets?

Verantwoordelijkheidsgevoel, zegt dat jullie iets?

De afgelegde eed van volksvertegenwoordiger, zegt dat jullie iets?

De controlerende macht, zegt dat jullie iets?

Onze parlementaire geschiedenis, zegt die jullie iets?

Wederom heeft Nederland deze week naar een handjeklap toneelstuk mogen kijken van een 'verontwaardigde' oppositie die het vertrouwen in Rutte voor de zoveelste keer heeft opgezegd, en coalitieslaven die het eens zijn met de kritiek, maar hun coalitiebelang heiliger vinden dan het leven en welzijn van Groningers, en het rechtvaardigheidsgevoel van de Nederlander.

Waarvoor zitten jullie daar eigenlijk nog beste oppositieleden, als jullie aanwezigheid zó overduidelijk voor spek en bonen is, dat de pijnlijkheid ervan inmiddels overgaat in hilariteit.

De motie van wantrouwen - naast de parlementaire enquette zo ongeveer de zwaarste politieke maatregel - is door jullie lafheid, jullie apathie en jullie wegkijkgedrag getransformeerd tot het niveau stopgesprek van politie, een nietszeggende tik op de vingers en daarna - zoals Barrie Stevens het zo mooi zei - vooral doorgaan.

Het stelselmatig falen van de motie van wantrouwen zullen jullie - zelfreflectielloos als jullie zijn - uiteraard toeschrijven aan het proces van de democratie, waar de stem van de meerderheid - de coalitiezetels - nou eenmaal doorslaggevend is, maar daar houdt jullie verantwoordelijkheid echt niet op.

Zoals vak K ooit - hypocriet - wegliep bij een betoog van Thierry Baudet, daar kan ook de hele oppositie weglopen uit de tweede kamer, met de boodschap dat men pas terugkeert als er eens iets daadwerkelijk verandert.

Jullie allen hebben de ogen van het hele land op jullie gericht, maar blijkbaar voelen jullie daardoor niet de plicht om het juiste te doen, om jullie volksvertegenwoordigende plicht te doen, en nou eindelijk eens een signaal af te geven: tot hier en absoluut niet verder.

Het toneelspel wat bij iedere motie van wantrouwen door - voornamelijk - de Klavers en Kuikens van deze wereld wordt opgevoerd is een schande voor onze democratische rechtsstaat, en een klap in het gezicht van iedere Nederlander, die wél dagelijks zucht onder de wet en regelgeving vanuit de Haagse politiek.

Wanneer is het na o.a. Groningen, na zijn dividendbelasting leugens, na zijn zoveelste bewijs van geheugenverlies, na zijn gewiste sms'jes, na functie elders, na zijn minachting van de parlementaire enquette en na de toeslagenaffaire eens een keer wél genoeg om te zeggen voor ons is de limiet bereikt, en wij werken niet meer mee totdat Rutte is opgestapt?

Het antwoord daarop......... nooit.

Het maakt jullie niet uit hoeveel leugens, hoeveel geheugenverlies, hoeveel beerputten, hoeveel schandalen en hoeveel - letterlijk - misdaden Rutte nog op zijn conto bijschrijft, omdat jullie allemaal deel uitmaken van hetzelfde misselijkmakende anti-democratische, anti-rechtstatelijke en incestueuze circus, dat zich voedt met de ellende van de Nederlandse burger.