Het lijkt erop dat er eindelijk iets verandert in de stoffige, verstikkende poldercultuur van Den Haag. De PVV, een partij die nooit bang is geweest om de confrontatie aan te gaan, toont nu dat dualisme in het landsbestuur meer is dan alleen maar een mooi woord. Terwijl de gevestigde politieke partijen (Hallo VVD en NSC alias CDA 2.0!) in hun gebruikelijke comateuze toestand verkeren, laat de PVV zien hoe het hoort: kritisch zijn, controle uitoefenen, en vooral niet bang zijn om de waarheid te zeggen – ook niet als het om je eigen kabinet gaat. Neem PVV staatssecretaris Chris Jansen (Openbaar Vervoer),
die lafjes aankondigt dat hij voorlopig niet zal ingrijpen bij de ondermaatse prestaties van de NS. “We wachten op de jaarcijfers,” zegt hij, alsof het aanmodderen van de NS de Nederlandse reiziger nog niet genoeg gekost heeft. Maar de PVV? Die neemt daar geen genoegen mee. Ze willen weten welke consequenties er worden verbonden aan dit eindeloze gepruts. Geen halfslachtige antwoorden, geen uitstel – gewoon daden!
En dan hebben we natuurlijk
Geert Wilders, de man die zelfs zijn eigen kabinet scherp houdt. Terwijl andere partijen elkaar vooral graag naar de mond praten, eist Wilders actie tegen de Syrische
"kansenparels" die al te lang misbruik maken van onze sociale voorzieningen. Hij wil dat Syrië deels veilig wordt verklaard en dat we eindelijk afrekenen met de immigratiechaos die dit land in zijn greep houdt. Dit is waar politiek om zou moeten draaien: beslissingen nemen, verantwoordelijkheid dragen, en bovenal: zorgen dat de belangen van Nederland voorop staan.
Wat we hier zien, is hoe dualisme hoort te werken. Politiek moet zakelijk en effectief zijn, niet een eindeloos polderproces waar alles vooral “gezellig” moet blijven. De PVV wil dit echt doorbreken. Ze zitten niet op hun handen te wachten tot de problemen vanzelf verdwijnen; ze willen verandering afdwingen, en dat doen ze door hun eigen kabinet kritisch te volgen. Dit is precies de houding die Nederland zo hard nodig heeft – niet alleen in de Tweede Kamer, maar in alle lagen van bestuur.
De gevestigde partijen kunnen hier nog wat van leren. Het is tijd om de gezapigheid van de Nederlandse politiek eens en voor altijd overboord te gooien. De coalitiepartijen moeten hun eigen kabinet actief controleren, in plaats van als een stel makke schapen de lijn van de partij te volgen. De PVV laat zien dat het mogelijk is, dat je ook vanuit de coalitie je rug recht kunt houden en kritisch kunt zijn. En het is te hopen dat deze vorm van dualisme niet alleen in de Tweede Kamer blijft hangen, maar zich als een frisse wind door alle lagen van het bestuur verspreidt.
Nederland heeft behoefte aan een politiek die werkt voor de mensen, die beslissingen neemt in het belang van de burger, en die zich niet laat gijzelen door bureaucratie en politieke spelletjes. De PVV is begonnen met het terugbrengen van die politiek, en als we slim zijn, volgt de rest van bestuurlijk Nederland hun voorbeeld. Natuurlijk de eerste zwaluw maakt nog geen zomer maar de eerste tekenen zijn positief.