-Frits Bosch- 'Willen we nog lid zijn van een corrupte en failliete club?'

Aller ogen zijn op Oekraïne gericht, een corrupt en failliet land. Mijn ogen zijn gericht op Italië, een corrupt en failliet land. De intentie is nu dat Oekraïne bij de EU komt evenals een stuk of wat landen in de Balkan, van hetzelfde laken een pak. Als de toetreding een feit wordt mogen we onszelf feliciteren dat we lid zijn van een overwegend corrupte en goeddeels failliete club, gelijkend op de neergang van het Romeinse Rijk of, zo u wilt, van de Sovjet Unie. Maar deze neergang zal niet eerder zijn dan dat rijkere landen zijn leeggemolken. Italië hangt aan de voorste mem en daarover wil ik het nu met u hebben.

Italië is de derde economie in de EU en we moeten doodsbang zijn dat dit corrupte land failliet gaat. Want dan likken we er allemaal aan, zo wordt ons telkens voorgehouden. Josef Goebbels zei het al dat je het volk alles wijs kunt maken als je ze maar goed bang maakt. “Dus portemonnee wijd open!” Italië maakt van deze angst misbruik door Gods water over Gods akker te laten lopen, ‘moral hazard’, zoals dat genoemd wordt. Italië heeft ons bij de staart.

Het financiële plaatje van dit land is als volgt. De groeiverwachting 2022 is 2,7%, inflatie 8%, werkloosheid 8,4%, begrotingstekort 5,9%, rente van 10 jaars staatsleningen 3,6% en staatsschuld 155% van het bnp. Een staatsschuld van 60% van het bnp wordt door economen als financieel aanvaardbaar geacht. Italië is allang het ‘point op no return’ gepasseerd om de staatsschuld ooit weer een aanvaardbare omvang te geven bij een economische groei die lager is dan de rente en een begroting die een fors tekort vertoont in plaats van een surplus om de staatsschuld te laten slinken. Het zal ook nooit lukken omdat Italianen het verrekken om belasting te betalen, alles gaat zwart, alles is corrupt. Italië is de facto failliet, maar er zijn weinigen die dat hardop durven zeggen: “mooi land, lekker eten, prachtige cultuur, leuke tassen”!

Gelukkig voor Italië kan dit land putten uit het EU Herstelfonds van 750 miljard euro bedoeld om de zwakkere EU broeders boven water te houden. Empatische Mark Rutte en oliedomme Wopke Hoekstra hebben daar schoorvoetend mee ingestemd. Financieel wonderkind Sigrid Kaag heeft de EU beterschap beloofd, “nieuw leiderschap”! Volt en D66 vinden het prachtig. Afgesproken was dat het Herstelfonds, na Corona, bedoeld is om de economie te hervormen, maar de Italiaanse economie is niet te hervormen, het stelt weinig voor, prooi voor China. Italianen willen het land verlaten, kinderen verwekken doen ze niet meer, maar het wordt aangevuld met capabele medemensen aan de andere kant van de plas. Het geld uit het fonds wordt verstrekt onder voorwaarden, waaronder dat men zich houdt aan de EU begrotingstekort norm van 2%. Draghie: “daaaaag, rijke EU landen”!  

Er zit voor ons nog een adder onder het gras. Tactisch genie Ursula Von der Leyen wenst de vorming van een bankenunie: “Banken moeten meer Europees worden”. Dat betekent een systeem van gezamenlijk toezicht, risicodeling van banken en wederzijdse deposito garantiestelling. De bankenunie lukt nog niet zo goed, beducht als onze banken zijn om hun cliënten bloot te stellen aan de risico’s van de klanten van corrupte en failliete landen. Daar zit wel wat in want als de balansen van Italiaanse banken beschouwen, dan zien we dat die voor 11% gevuld zijn met Italiaanse staatsleningen, bepaald niet goudgerand. Duitse banken hebben slechts 1,6% bunds. Maar we weten hoe dat gaat in de EU: hush, hush, en ineens is het er. “We vonden het verstandig om het zo te regelen en het is heus goed voor ons allen.” Mijn advies is om goed uit te kijken wat deze linkmichels uitvogelen zonder u maar wel met uw risico. Kunnen we Sophie in ‘t Veld c.s. vertrouwen in dit opzicht? Wat vindt u zelf?

Op 15 juni jl hebben we feest gevierd en zijn we hossend door de straten gegaan. Het was exact tien jaar gelden dat Mario Draghie als ECB baas de eurocrisis voorkwam door te zeggen dat hij de euro zou verdedigen “what ever it takes”. En hij voegde de daad bij het woord door een mega opkoopprogramma van staats- en bedrijfsleningen in werking te zetten. Het haalde de euro uit de brand. Geweldig! Draghie verdient een standbeeld. Dat programma moest worden afgebroken om torenhoge inflatie te vermijden en bestaat nu uit enkel staatsleningen opkopen van ultiem zwakke landen om renteverschillen van eurolanden niet te zeer te laten oplopen.

De meeste economen zijn het er wel over eens: het gaat langs het randje en er hoeft niet veel te gebeuren of het gaat er overheen. Bedenk dat het hele financiële EU stelsel enkel bestaat bij de gratie van de rijke eurolanden. Wankel kaartenhuis. De combinatie van stijgende rente en inflatie bij spilzieke regeringen (waaronder Rutte 4) en een dreigende recessie, is geen vreugdevol plaatje. Het is de hoogste tijd dat we onze knopen tellen: willen we nog wel lid zijn van een overwegend corrupt en failliete club en het risico lopen omlaag gezogen te worden als deze variant van het Romeinse Rijk of Sovjet Unie uiteenvalt? Dat is de vraag die we onszelf moeten stellen. Lijkt me niet moeilijk…

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.