-Frits Bosch- Oekraïners verlaten als ratten het schip. Oekraïne aan Rusland gunnen?

Toen de oorlog startte kwam de vluchtelingen stroom op gang en onze sluizen van goedertierenheid gingen open. “Oekraïners welkom!” klonk het luid. De Oekraïense vlag ging in top bij menig huishouden. Nu is er geen vlag meer te bekennen en we horen niet meer dat de Oekraïners welkom zijn. Maar ze komen toch bij de honderdduizenden. Plat gezegd: ze verlaten als ratten het zinkend schip. Als Oekraïners het land niet ondersteunen, waarom doen wij het dan? “Rusland vormt voor ons een existentiële bedreiging”, roepen generaals en Jaap de Hoop Scheffer, ex NAVO en Mark Rutte, NAVO baas.

In een eerdere bijdrage hier heb ik onderbouwd waarom Rusland voor West-Europa geen bedreiging vormt. Het is een kreupel land wat het nietige Oekraïne amper kan bedwingen. Het is voor NAVO geen partij. Het heeft kernwapens. Ik lees het boek ‘Toujours l’Amour’ van Henk Steenhuis. Ik citeer: ‘Op 3 augustus 1914 verklaarde het Duitse keizerrijk Frankrijk de oorlog 3,7 miljoen mannen die onder de wapens waren geroepen, dreigde de Franse economie in het honderd te lopen. Werkplaatsen en winkels bleven gesloten, fabrieken raakten onbemand - zestig procent van de arbeidskrachten was van de ene op de andere dag aan het reguliere werk onttrokken. Het platteland had te kampen met soortgelijke problemen. Meer dan de helft van de Franse bevolking woonde buiten steden, landbouw was de belangrijkste economische activiteit. Deels werden fabrieken al bemand door vrouwelijk personeel, denk aan textiel, luxegoederen, voeding. Maar nu moesten ze ook elders aan de slag tot de wapenindustrie aan toe. Voor wie in de wapenindustrie werkte ontstond een nieuw woord munitionettes, vrouwen die munitie maakten. Ze werkten tien uur per dag en in de zware industrie moesten inspanningen verricht worden die normaliter de kracht van vrouwen te boven ging. Op het land soortgelijke taferelen . De oogst werd door vrouwen binnengehaald” Ook al is het ruim honderd geleden, het principe blijft overeind: verdedig je land. Vrouwen moeten niet het land verlaten maar ondersteunen. In Oekraïne is 2/3 van het land goed bewoonbaar.

Dat waren geëmancipeerde vouwen die het land overeind hielden terwijl de mannen vochten. Hoe anders zijn de Oekraïense vrouwen. Bed, bad, brood. Ze vluchten massaal het land uit en laten mannen vechten. Mannen vluchten nu ook. Als Oekraïners hun land niet willen ondersteunen: Waarom doen wij het dan? Waarom vragen wij Oekraïners om te gaan werken in de zorg, kinderopvang et cetera? Dan zullen ze blijven. Moeten wij hiermee doorgaan? Of is beter Oekraïne aan de Russen te gunnen?