Het Sociaal Cultureel Planbureau heeft tot taak “te
volgen, verklaren en verkennen hoe het met de Nederlandse bevolking gaat op
sociaal en cultureel gebied” en daarover te rapporteren aan de regering. Her
SCP heeft zich steeds meer ontwikkeld tot een activistisch orgaan mordicus
contra het regeringsbeleid.
SCP kwalitatieve waninformatie
In haar laatste rapport “Migratie als spiegel van
maatschappijbeelden” wordt valselijk de conclusie getrokken als zou een
meerderheid van de Nederlandse bevolking “een genuanceerd beeld hebben over
asielmigratie”, hiermee implicerend dat een meerderheid niet tegen een
dergelijke migratie is, terwijl nota bene in het rapport zelf blijkt dat een
royale meerderheid van 60% zich niet tegen een streng Immigratie beleid keert.
Er blijkt bovendien gesjoemeld te zijn met de onderzoeksdatum vóór de
verkiezingsuitslag. Het is domweg een slecht en verhullend rapport. Zou het
niet verstandig zijn dat het SCP de kostbare deuren gaat sluiten en het
bespaarde geld wordt ingezet voor de mensen in het land? Deze club is zwaar
contraproductief.
Niet normatieve doelstelling
Het probleem is tweeërlei. In de eerste plaats zijn
omschrijvingen als “een daling van het aantal asielzoekers” en “het strengste
asielbeleid ooit” niet normatief. Met andere woorden, men kan er alle kanten
mee op. Het gevolg is dat binnen de coalitie er tweespalt heerst over wat de
doelstelling eigenlijk is. We horen Schoof en Yesilgöz zeggen dat er voor
“echte asielzoekers plaats is in
Nederland”. En daar ga je dan, een wollig
beleid zonder doelstelling en waarvan de mensen thuis niet weten welke kant het
opgaat. Weg vertrouwen in kabinet. Weg vertrouwen in democratie. We zien het
maar kunnen niets ertegen doen. Dit is als een
auto die zonder remmen de berg
afrijdt. Schoof zit aan het stuur en zegt dat het prima gaat. De bevolking
kijkt uit het raampje en ziet dat het steeds sneller op een ramp uitdraait.
Mordicus contra regeringsbeleid
Het tweede punt is dat het beleid van minister Faber
omgeven wordt door instanties en lieden die zich mordicus contra het
regeringsbeleid keren. SCP is er zo één, met Karen van Oudenhoven als primus
interparis, luid en duidelijk, een D66 geluid producerend. Maar de Lange Mars
door de Instituties heeft kamerbreed toegeslagen bij ambtenaren, media, ngo’s
die nota bene door de overheid of Postcodeloterij betaald worden, VNO NCW, CBS,
WRR, universiteiten met Leo Lucassen die het hoogste activistische woord voert
en dan natuurlijk onze rechters en tot slot de regelgeving internationale
verdragen en de EU. De conclusie is dat het beleid zowel van binnenuit als van
buitenuit gedwarsboomd wordt. Dit is niet de eerste keer dat dit hier
geconstateerd wordt, maar misschien helpt “frapper toujours”? Take back
control, maar dat lukt van geen kanten.
Eli Eli
De mensen in het land krijgen de rekening gepresenteerd
door een - noem de hele ellende maar weer op - steeds verder aftakelen van ons
land. Nu blijkt nota bene Jeugdzorg Nederland een opleidingsinstituut en
uitzendbureau te zijn voor criminaliteit van jongeren. Eli Eli Lama Sabachtani.
Het is niet te voorzien dat binnen ons huidige politieke stelsel enige
verbetering kan optreden. Dat betekent dat de neergang “gewoon” doorgaat.
Wat bovendien opvalt is dat een discussie over de
voortgaande islamisering van ons land nog steeds haram is. Ik wil er wel op
duiden dat wij ons dienen af te vragen of we een ideologie - wier morele
gehalte elders in bevoegde kringen ernstig ter discussie wordt gesteld - zich
verder kunnen laten nestelen en ontwikkelen onder het motto “vrijheid van
godsdienst”. Zou het niet verstandig zijn als we dit issue eens door Wilders
uit de ijskast laten halen? Immigratie heeft jarenlang in de ijskast gelegen
totdat de deur openbarstte en immigratie het meest beladen onderwerp werd van
de laatste decennia. Wat in de ijskast zit verzuurt blijkbaar niet….
Frits Bosch, econoom en socioloog, auteur van Links Verdriet.