-Frits Bosch- Laurens Dassen is een kansloze politicus
Volt is een partij die de focus zet op de Europese Commissie. De partij wenst dat de EC een steeds centralere rol bij de grensoverschrijdende onderwerpen als klimaat, immigratie, veiligheid, sociale ongelijkheid en financiën. Voorman is Laurens Dassen voor de TK. Sophie in ‘t Velt is de Europarlementariër die na bonje bij D66 naar Volt overstapte. De Brabander Dassen heeft bedrijfskunde gestudeerd aan de marxistische Radboud universiteit en werkte daarna in risicobeheer bij ABNAMRO. Is Dassen een kansrijke politicus? Laat ik het u verklappen: Neen!
Volt kreeg bij de verkiezingen van 2021 drie zetels en in 2023 twee zetels. De neerwaartse trend is ingezet. Dassen heeft te maken gekregen met de kwestie Gündogan die hij zeer slecht heeft afgehandeld. Dassen munt uit door onhandige soms lachwekkende interventies in de TK. Deze man is niet serieus te nemen, hij wordt kwalitatief ondermaats genoemd.
Lees ook
Dan het wedervaren van de Europese Commissie waar Volt zich vooral op richt. EC voorzitter Ursula Von der Leyen is een complete ramp aan het roer, zoals ik in een eerdere bijdrage uitgebreid omschreven heb. De EC wil steeds meer zaken naar zich toetrekken. Gegeven het feit dat het plannen van beleid, de ‘social engineering’, steeds complexer en moeilijker wordt naarmate het aantal lidstaten toeneemt en de EC steeds meer zaken naar zich toe wil trekken, mag het niet verwonderlijk heten dat vele zaken door de EC niet goed gaan of zelfs desastreus eindigen. Daar zijn talloze voorbeelden van, maar de massa immigratie is natuurlijk het meest in het oog springend.
En toch wil Volt, Laurens Dassen en Sophie in ‘t Velt dat meer via de EC geregeld wordt in een drieste soevereiniteitsoverdracht. Zijn ze blind? Wat mankeert deze mensen? Waar een sterke centrale leiding toe zal leiden hebben we gezien het economische debacle met de DDR en met de Sovjet Unie, als de klassieke voorbeelden. Laat staan dat Ulbright en Stalin de componenten van dat rijk waren. De zaak spat uiteen ten detrimente van de betreffende burgers.
Talloze voorbeelden zijn aan het uiteenspatten van de Sovjet Unie vooraf gegaan, niet in de laatste plaats het opbreken van het Romeinse Rijk. Omgekeerd, het reduceren van de centrale sturing in een land en het doorstoten daarvan naar lokalere instanties met minder regelgeving geeft vaak een toename te zien van welvaart in een relatief korte tijd.
Een treffend voorbeeld daarvan in West-Duitsland na de Tweede Wereldoorlog in de jaren 1970, het Wirtschaftswunder, en de VS in de jaren 1980. De boodschap is dus: 1. Geen EU uitbreiding plegen, 2. Minder centrale sturing, 3. Geen verdere soevereiniteitsoverdracht aan de EU.
Er zijn binnenkort Europese Verkiezingen waar partijen als Volt zwaar zullen verliezen. Dassen doet er beter aan om met de hoed in de hand weer terug te gaan naar ABNAMRO. Want als politicus is hij kansloos.
Frits Bosch is econoom en socioloog. Hij is tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”. Zijn meest recente boek is Kafkaistan.
