-Frits Bosch- Rutger Bregman is een charlatan
Rutger Bregman heeft een nieuw boek geschreven. Hoi! Rennen naar de boekhandel? Doe maar niet. In dit boek presenteert hij een quadrant van vier soorten banen. Drie van de vier banen acht hij maatschappelijk irrelevant. Hij wenst dat Nederlanders gaan kiezen voor maatschappelijk relevante banen in het vierde quadrant. Bregman is een slimme zakenman en een charlatan.
Bregman geeft toe dat hij multimiljonair geworden is met zijn vorige boek. In de show van Tucker Carlson werd hij door Carlson uitgescholden voor “moron”. Maar toegegeven: deze moron weet zijn boeken handig te promoten bij Buitenhof en Lubach. Wie volgt? Hoe zot kun je worden door te stellen dat de meeste mensen deugen en nu te beweren dat driekwart van de banen irrelevant zijn. Lees het boek van Ron Meyer “De onmisbaren”. Wat gaat Bregman met zijn miljoenen doen? Weggeven voor charitatieve zaken? Gaat Bregman zich onmisbaar maken? Wat een charlatan is dit! En hoe typerend is het dat hij mag aanschuiven bij linkse programma’s, de msm. Ze zitten er nog en domineren het publieke geluid in Nederland. Je kunt wel rechts stemmen, maar op strategische plekken zit radicaal links.
Lees ook
Nu we het toch over quadranten hebben. Ik onderscheid vier soorten Nederlanders.
1. Wereldverbeteraars. Dat is de categorie die meent hoe de wereld in elkaar zit en hoe de wereld eruit dient te zien. Dit zijn arrogante lieden die utopia in beeld hebben. Deze mensen hebben een minachting voor degenen die dat utopia van hen niet zien zitten. Ze hebben een minachting voor ieder weerwoord dat gegeven wordt. Ze luisteren niet. Bord voor de kop, maar wel het eigen belang scherp in het oog houdend. Deze groep bezit een ongehoorde dosis morele superioriteit en moreel exhibitionisme. In de visie van wereldverbeteraars moeten de ‘anderen’ niet enkel intellectueel en moreel incapabel zijn om de juiste beslissingen voor henzelf individueel te nemen, de tradities die ze hanteren om hun denken aan te vullen zijn inadequaat zonder de sturing van de gezalfden, de wereldverbeteraars. Ze spelen in op het vermeende onvermogen van burgers op weg naar de maakbare maatschappij, utopia. Rutger Bregman behoort tot deze weerzinwekkende soort. Hij weet ook wel dat je niet kunt stellen dat de meeste mensen deugen en hij weet ook wel dat je niet kunt stellen dat driekwart van de banen irrelevant zijn. Maar, links lullen, rechts vullen, kassa! Daarom vind ik hem een charlatan.
2. Negeerders. Dit zijn de burgers die wegkijken van de nijpende problematiek van ons land. Ik heb hiernaar onderzoek gedaan onder elitaire groepen zoals Rotary’s en Lions clubs, zie mijn “Onbehagen bij de elite.” Deze mensen verblijven in hun bubbel, gaan naar hun tweede huis, kleinkinderen en zeggen mij “maak je niet druk en tel je knopen”. Nederland is een “gaaf land”, conform Mark Rutte. Het zijn de meelopers zoals we die in WO2 ook zo veel zijn tegengekomen. Ook deze soort verwerp ik.
3. Strijders. Burgers die menen dat Nederland nog steeds niet verloren is. Nederland is fors uit het lood geslagen en moet weer een flinke duw terug krijgen naar een nieuw evenwicht. Gaat het nieuwe kabinet dit doen? Ik betwijfel het. Strijdt deze groep een verloren strijd? Worden ze gedwongen om hun items in de ijskast te deponeren? Doe maar nieuwe verkiezingen. Ik reken onder andere DDS tot deze groep.
4. Vluchters. “Ik vertrek”. Deze groep ziet verder verblijf in Nederland niet meer zitten. Het land is overvol, te weinig vrijheid, te veel regels. Te veel omvolking. Steek de dijken maar door en geef het land maar terug aan de natuur: het is niet gelukt. Dit is een heel diverse groep, maar groeit vrij sterk. Het zijn pensionado’s, maar ook jongeren die hun biezen pakken op zoek naar een nieuw leven, een nieuwe toekomst. Soms zijn ze vrij treurig omdat ze elders ook niet goed hun draai kunnen vinden.
Tot welke categorie behoort u?
Frits Bosch is econoom en socioloog. Hij is tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”. Zijn meest recente boek is Kafkaistan.
