Rutger Bregman heeft een nieuw boek geschreven. Hoi!
Rennen naar de boekhandel? Doe maar niet. In dit boek presenteert hij een
quadrant van vier soorten banen. Drie van de vier banen acht hij
maatschappelijk irrelevant. Hij wenst dat Nederlanders gaan kiezen voor
maatschappelijk relevante banen in het vierde quadrant. Bregman is een slimme
zakenman en een charlatan. Bregman geeft toe dat hij multimiljonair
geworden is met zijn vorige boek. In de show van
Tucker Carlson werd hij door
Carlson uitgescholden voor “moron”. Maar toegegeven: deze moron weet zijn
boeken handig te promoten bij Buitenhof en Lubach. Wie volgt? Hoe zot kun je worden door te stellen dat de
meeste mensen deugen en nu te beweren dat driekwart van de banen irrelevant
zijn. Lees het boek van
Ron Meyer “De onmisbaren”. Wat gaat Bregman met zijn
miljoenen doen? Weggeven voor charitatieve zaken? Gaat Bregman zich onmisbaar
maken? Wat een charlatan is dit! En hoe typerend is het dat hij mag aanschuiven
bij linkse programma’s, de msm. Ze zitten er nog en domineren het publieke
geluid in Nederland. Je kunt wel rechts stemmen, maar op strategische plekken
zit radicaal links.
Nu we het toch over quadranten hebben.
Ik onderscheid vier soorten Nederlanders.
1. Wereldverbeteraars. Dat is de
categorie die meent hoe de wereld in elkaar zit en hoe de wereld eruit dient te
zien. Dit zijn arrogante lieden die utopia in beeld hebben. Deze mensen hebben
een minachting voor degenen die dat utopia van hen niet zien zitten. Ze hebben
een minachting voor ieder weerwoord dat gegeven wordt. Ze luisteren niet. Bord
voor de kop, maar wel het eigen belang scherp in het oog houdend. Deze groep
bezit een ongehoorde dosis morele superioriteit en moreel exhibitionisme. In de
visie van wereldverbeteraars moeten de ‘anderen’ niet enkel intellectueel en
moreel incapabel zijn om de juiste beslissingen voor henzelf individueel te
nemen, de tradities die ze hanteren om hun denken aan te vullen zijn inadequaat
zonder de sturing van de gezalfden, de wereldverbeteraars. Ze spelen in op het
vermeende onvermogen van burgers op weg naar de maakbare maatschappij, utopia.
Rutger Bregman behoort tot deze weerzinwekkende soort. Hij weet ook wel dat je
niet kunt stellen dat de meeste mensen deugen en hij weet ook wel dat je niet
kunt stellen dat driekwart van de banen irrelevant zijn. Maar, links lullen,
rechts vullen, kassa! Daarom vind ik hem een charlatan.
2. Negeerders. Dit zijn de burgers die
wegkijken van de nijpende problematiek van ons land. Ik heb hiernaar onderzoek
gedaan onder elitaire groepen zoals Rotary’s en Lions clubs, zie mijn
“Onbehagen bij de elite.” Deze mensen verblijven in hun bubbel, gaan naar hun
tweede huis, kleinkinderen en zeggen mij “maak je niet druk en tel je knopen”.
Nederland is een “gaaf land”, conform Mark Rutte. Het zijn de meelopers zoals
we die in WO2 ook zo veel zijn tegengekomen. Ook deze soort verwerp ik.
3. Strijders. Burgers die menen dat
Nederland nog steeds niet verloren is. Nederland is fors uit het lood geslagen
en moet weer een flinke duw terug krijgen naar een nieuw evenwicht. Gaat het
nieuwe kabinet dit doen? Ik betwijfel het. Strijdt deze groep een verloren
strijd? Worden ze gedwongen om hun items in de ijskast te deponeren? Doe maar
nieuwe verkiezingen. Ik reken onder andere DDS tot deze groep.
4. Vluchters. “Ik vertrek”. Deze groep ziet
verder verblijf in Nederland niet meer zitten. Het land is overvol, te weinig
vrijheid, te veel regels. Te veel omvolking. Steek de dijken maar door en geef
het land maar terug aan de natuur: het is niet gelukt. Dit is een heel diverse
groep, maar groeit vrij sterk. Het zijn pensionado’s, maar ook jongeren die hun
biezen pakken op zoek naar een nieuw leven, een nieuwe toekomst. Soms zijn ze
vrij treurig omdat ze elders ook niet goed hun draai kunnen vinden.
Tot welke categorie behoort u?
Frits Bosch is econoom en socioloog. Hij is tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”. Zijn meest recente boek is Kafkaistan.