-Frits Bosch- CPB vliegt uit de bocht met vrouwenquotum

Prof Mijntje Lückerath-Rovers loopt juichend door de gangen van TIAS. Uit de module, die zij netjes bijhoudt, blijkt dat steeds meer vrouwen een toppositie bekleden in het hogere bedrijfsleven. Meer macht voor vrouwen! Het is gelukt! Wat is dan gelukt? Dat steeds minder autochtone vrouwen kinderen krijgen? Ja dat lukt goed.

>>> Het onderzoek van CPB werd uitgevoerd door een zevental functionarissen, waaronder twee van commerciële bedrijven (!) en vijf wetenschappers. Het betreft een vijftal vrouwen en dus twee mannen. Hier geldt blijkbaar geen mannenquotum, het bekende van “wij van WC eend” syndroom. Wat verder opvalt is dat in het team ultra linkse Universiteit Groningen, RuG, met drie onderzoekers dominant is. Een uitgebalanceerd team kunnen we dit niet noemen. Het tweetal Garretsen en Stoker, RuG, is welbekend van de stukjes die ze schrijven voor het radicaal linkse Het Financieele Dagblad, HFD. De portée van hun schrijfwerk is dat de witte blanke man van de apenrots afgerost moet worden. Er moet plaatsgemaakt worden voor diversiteit, gelijkheid en inclusie. Je kunt je afvragen waar deze hoogleraren zich de ganse dag zich mee bezighouden van ons belastinggeld. Is het DEI, diversity, equiyty, inclusion? Of is het DEI, discrimination, exclusion, indoctrination?

Het algemene kenmerk van dit zevental is dat ze nog nooit een voet in het bedrijfsleven hebben gezet, maar wel menen te weten wat goed is voor bedrijven en samenleving. Wat een voorrecht voor ons land dat we deze wereldverbeteraars binnen de grenzen hebben! Het onderzoeksteam: Alice Zulkamain, CPB, Aukje Nieuwenhuis, RuG, Babette Pouwels, Bureau Babette Pouwels, Egbert Jongen, Uni Leiden, Harry Garretsen, RuG, Janka Soker, RuG, Ans Mertens, SCP. Wat een schande dat het CPB zich tot dit broddelwerk verlaagt.

Minister Robert Dijkgraaf wil nog niet het vrouwenquotum voor het bestuur van beursgenoteerde bedrijven laten gelden. Wat mij betreft is dit het eerste goede wat we van deze hoogbegaafde en zéér bekwame minister meemaken. Want vrouwenquotum is dwang, dwang, dwang, dwang en nog eens dwang.

Sophie van Gool is columnist van het HFD. Zij put zich uit in verontwaardiging over het feit dat vrouwen worden achtergesteld en onderbetaald voor het hetzelfde werk als mannen. Driewerf schande en discriminatie! Volgens haar is het één en al discriminatie in het bedrijfsleven. Managers, mannen, discrimineren LHBTIQ+++. Uitzendbureaus zijn centra van discriminatie volgens haar (HFD 18/3/24). Ze heeft een toko die drijft op discriminatie. Zonder discriminatie geen business voor haar. Over de onderwerping van moslima’s door mannen hebben we van deze rasechte feministe nog nooit iets vernomen. Is not my business!

Het is een schande dat een krant als HFD, bestaande sinds 1796, een podium geeft aan Sophie van Gool. Van Gool presteert het bij herhaling het Nederlandse bedrijfsleven te beschuldigen van discriminatie. Kenmerkend is dat zij uitgaat van discriminatie als intentie zonder ooit systematisch factoren in ogenschouw te nemen als bijvoorbeeld leeftijdsverschillen en cultuurverschillen. Ze redeneert vanuit een arrogante morele superioriteit dat er - per definitie - sprake móet zijn van discriminatie zonder ook maar enig bewijs daartoe te leveren. Dat is racistisch. Het nieuwe racisme komt van antiracisten. HFD moet zich diep schamen. Hoe kan ik nog op deze weerzinwekkende krant geabonneerd blijven?

Een goede ontwikkeling is dat het voorstel om CV’s te ontdoen van antecedenten door de kamer is afgewezen. Niet nog meer regeltjes in dit van regels vergeven land. Houdt het bedrijfsleven binnen de grenzen. We moeten door een brei van linksigheid en dwingelandij heen. Dit gaat nog even duren. Begint de kamer eindelijk bij zinnen te komen?