- Frits Bosch - GroenLinks en Partij van de Arbeid vormen geen goed koppel. Of toch wel?

GroenLinks en Partij van de Arbeid gaan gezamenlijk de verkiezingen in met één programma. Vormt dit een goed koppel en een aanwinst voor ons land?

De huidige programma’s verschillen nogal van elkaar. Bij GL staat klimaat natuurlijk op één, bij PvdA wordt klimaat amper genoemd. GL wil de Noordzee volplempen met windmolens. Is PvdA daar ‘blij’ mee? Bij PvdA is de EU belangrijk: soevereiniteitsoverdracht. PvdA is tegen globalisering. GL wil vooral voor LHBGTI en inclusie een belangrijke plaats inruimen. PvdA wil vooral een sociale partij zijn (in de praktijk weinig van gemerkt). GL wil vooral een bevlogen en ideologische partij zijn. GL is een partij voor (vermeend) intellectuelen. PvdA wil een partij zijn voor alle lagen van de bevolking, hoewel de term ‘klootjesvolk’ een PvdA stempel draagt. Hans Spekman is bang dat PvdA dat het sociale aspect verliest. De PvdA is een regentenpartij, een partij van ‘eigen volk/partij eerst’. GL is veel meer een partij van gelovigen. Een politiek geloof is niet op zoek naar de waarheid. Voor een gelovige is het veranderen van standpunt meestal niet doenlijk. Het zou immers het verlies betekenen van de geborgenheid van de gemeenschap en het verlies van de persoonlijke identiteit. De afvallige zou vervallen tot een non-persoon. Om de mindset op orde te houden overtuigt de gelovige zichzelf ervan dat men iets weet van gewone stervelingen (PvdAers) niet weten of zich er niet van bewust zijn. Dit verklaart de veelal grenzeloze arrogantie van GLers. Toch zijn er dapperen die de stap naar een ommekeer wagen. Dit aspect van GL lijkt me lastig voor PvdA’ers. Het zijn twee verschillende culturen.

GL wil niet alleen een klimaat partij zijn, maar ook een sociale partij. Het kan mij niet overtuigen. De opvallende onverschilligheid van links over het lot van burgers aan de onderkant van de maatschappij is verklaarbaar. Zij passen niet in de agenda van het model dat leidt naar utopia. Die onverschilligheid leidt er toe dat velen aan die onderkant een andere politieke richting, ondersteunen en daardoor eens te meer voor links kunnen doodvallen, al dan niet bij wijze van spreken. Het is niet voor niets dat rechts opkomt in Europa. Nederland is daar verdraait laat mee.

Waar beide partijen elkaar vinden is om de grenzen wagenwijd open te laten en immigranten welkom te heten. Frans Timmermans is een PvdA die bij de EC eerst de immigratiepaus was en later de klimaatpaus werd. Hij past in het plaatje.

Vormen GL en PvdA een goed koppel? Sommigen zullen zeggen: ja, ze zijn prachtig complementair. Ik vind het geen mooi koppel omdat het twee verschillende culturen zijn die hier en daar botsen: ‘Twee ruilen, één huilen’. De ideologisch sterkste partij wordt dominant: Groen Links. Maar misschien valt het mee. Zoals altijd: the proof of the pudding is in the eating. Mijn pudding is het sowieso niet.

P.S.: Nederland staat op een breekpunt. Beseft onze bevolking dat wel? Na twaalf jaar ellende is de vraag of we de shit nog veel erger gaan maken met een kabinet Timmermans. Of gaan we het eens over rechts proberen om de voetjes weer op de vloer te krijgen. Is de chaos die Rutte c.s. geschapen heeft nog op te ruimen? Ik voorspel je dat als het een kabinet Timmermans wordt de emigratiestroom van autochtonen die dit niet willen meemaken nog groter wordt, ‘sauve qui peut’. We staan op een kantelpunt. “O Nederland let op uw saeck!

Frits Bosch is econoom en socioloog. Hij is tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.