Op de vraag “islam gehört zu Deutschland, oder?” zei de Duitse minister van Binnenlandse zaken Horst Seehofer, CSU, maart 2018, dat de islam niet bij Duitsland hoort, want het land is volgens hem door het christendom gevormd. Daarbij horen de vrije zondag en kerkelijke feestdagen. Hij voegde toe dat de in Duitsland aanwezige moslims er wel bij horen. Europees Commissaris Frans Timmermans beweerde op de Duitse televisie dat de islam al ‘tweeduizend jaar bij Europa hoort”, terwijl deze religie pas veertien honderd jaar bestaat. Kanselier Merkel zei het niet met Seehofer eens te zijn want er zijn inmiddels zoveel moslims in Duitsland dat ook hun geloof bij het land hoort. Men praat langs elkaar heen: islam hoort er inmiddels wel bij, maar behoort niet tot de fundamenten van de Duitse Leitkultur. Terug in de tijd naar 1987. Frans Timmermans bewijst met zijn uitlating dat hij totaal niets af weet van de islam, maar hij meent zich er wel over te kunnen uitlaten. Mocht Frans Timmermans premier worden, dan geeft hij ruim baan voor verdere soevereiniteitsoverdracht aan de EU. Europees Commissaris Frans Timmermans wil een steeds nauwere unie, ‘an ever closer union. Hij claimt dat “de Europese Unie de verschillen tussen de lidstaten zal verkleinen”. Het is niet waar, want de verschillen in de EU zijn juist groter geworden, zowel sociaal-cultureel als economisch. De zwakke lidstaten stromen qua arbeid leeg, ze worden armer, het achterland is verlaten en de boeren zijn wanhopig, magistraal beschreven door Michel Houellebecq in Serotonine.
De bekende kreet “De EU heeft de regio krachtiger en machtiger gemaakt en heeft er ook niet voor gezorgd dat we geen oorlog meer hebben”, is onwaar Dat is niet de verdienste van de EU. De tegenstellingen zijn steeds groter geworden. Bovendien was er een oorlog in voormalig Joegoslavië. De Joegoslavische oorlogen vormen een reeks van etnische conflicten die losbarstten toen Joegoslavië uiteenviel. Het zwaarste geweld brak uit in de deelrepubliek Bosnië-Herzegovina; hier probeerde de Servische bevolkingsgroep het volledige gebied te behouden voor een 'Groot-Servische staat'.
Frans Timmermans is de hoge priester van de omvolking. Als hij premier wordt, dan zal hij er hier de turbo op zetten. De Europese verkiezingen zijn achter de rug en in Nederland hebben kiezers op Frans Timmermans gestemd, Partij van de Arbeid. Iedereen was perplex. Waar komt dit verkiezingsresultaat in hemelsnaam vandaan? Maar het is begrijpelijk, want als goede nationalisten willen we natuurlijk een Nederlander als voorzitter van de Europese Commssie hebben. Nationalisme mag niet meer, maar er zijn natuurlijk uitzonderingen, nietwaar! En Timmersmans heeft goede ideeën: “Voor landen die de eigen identiteit als volk of land willen behouden is geen enkele plaats en geen toekomst”. Dat duidt op ‘omvolking’ (remplacement in het Frans), later gebruikt door de filosoof Renaud Camus, in de jaren 90 van de vorige eeuw. Minister Wolfgang Schäuble in Die Zeit: “De opgave in de globaliserende wereld zal zijn nog één keer een massale revolutie te veroorzaken, een grondige verandering zonder overdrijving te veroorzaken. Het zijn de schotten die ons kapot maken en ons door inteelt zullen degenereren. Voor ons zijn de moslims een verrijking van onze openheid en diversiteit.” Schäuble wil ons wegpoetsen. Maar dat zal niet lukken want Thilo Sarrazin toont in zijn boek “Deutschland schafft sich ab” dat Duitse Turken, Duitse Turken blijven en Duitse Syriërs blijven Duitse Syriërs en Duitse Duitsers blijven Duitse Duitsers en Marokkaanse Nederlanders blijven Marokkaanse Nederlanders en Turkse Nederlanders blijven Turkse Nederlanders en Nederlandse Nederlanders blijven Nederlandse Nederlanders. Het is niet anders. Timmermans en Schäuble willen homogeniteit en Leitkultur wegpoetsen. Wat moet er dan terecht komen van gemeenschapszin, solidariteit en loyaliteit? Als een volk geen eigen identiteit meer heeft en volkomen gediversifieerd is, welke zin heeft het dan nog om je voor ‘wij’ in te zetten? Schäuble en Timmermans willen ‘ontschotten’, niet om vluchtelingen te helpen, maar om (vermeende) inteelt en degeneratie te laten verdwijnen en identiteit en beschaving weg te poetsen vanuit ideologie. De twee heren komen zo sympathiek over..... Schäuble en Timmermans zijn ideologen, op weg naar een maakbare wereld, utopia. Timmermans ziet in Nederland een voortrekkersrol weggelegd.
Eurocommissaris Frans Timmermans in Brussel zegt in zijn toespraak tot het EU Fundamental Right Collogium in mei 2016: “Monoculturele staten moeten uitgeroeid worden en de multiculturele diversiteit moet in ieder land afzonderlijk bespoedigd worden. Geen land mag ontkomen aan de onvermijdelijke vermenging en immigranten. Men dient ertoe te worden aangespoord ook de ‘verst verwijderde plekken van de planeet te bereiken om te garanderen dat er nergens meer homogene samenlevingen blijven bestaan’, en vervolgens in zijn onberispelijk Engels “The future of the world is diversity.... To fight is like trying to unscramble scrambled eggs. It makes a mess. Let’s enhance diversity.” Over ‘mess’ gesproken... De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, de WRR, denkt daar geheel anders over, in ongunstige zin. Een monoculturele samenleving is een maatschappij waar binnen een bepaald gebied geen diversiteit bestaat ten aanzien van etnische, culturele en godsdienstige waarden. Japan is het voorbeeld van een verwesterde, geglobaliseerde monoculturele samenleving. Criminaliteit is laag, saamhorigheid en gemeenschapszin zijn hoog. De ooit Europese monoculturele samenlevingen met christelijk-joodse waarden als vlijt, discipline, eerlijkheid en efficiency hebben tot een hoogtepunt in de geschiedenis geleid. Het is een succesformule gebleken. Wij hebben een multiculturele wereld met exact tegengestelde warden.
Mocht Frans Timmermans geen premier worden, dan is te verwachten dat hij directeur wordt van een asielzoekerscentrum. Hij stelt zijn ruime huis beschikbaar voor vluchtelingen, met tenten in z’n tuin. Hij is getrouwd met een donkere moslima uit het oerwoud van Nigeria. Hij geeft de asielzoekers talenbijles en krijgt complimenten voor z’n prachtige uitspraak van het Nigeriaans. Gezegend is het land dat Frans Timmermans als premier heeft. Ik schreef in 2019 het boek “Schaft ook Nederland zich af?” Mark Rutte heeft daartoe een uitstekende voorzet gegeven. Mocht Timmermans premier worden, dan zal de job definitief geklaard worden. Zal het Nederlandse volk met Timmermans in zee gaan? Wat vindt u zelf?