Over
de rechten van de mens is veel te doen. Geen wonder: het speelt een sleutelrol
in het asielbeleid. Dit is de reden dat ik over dit onderwerp uitgebreid inga
in mijn nieuwe boek Kafkaistan per 15/9 te bestellen. De Universele Rechten van
de Mens kent in politieke zin twee benaderingen, te weten die van China/Rusland
en die van het Westen. In het beknopte bestek van deze website wil ik hierover
het volgende kwijt, te beginnen met China/Rusland. De Berlijnse Muur viel in 1989 en we dachten toen in het Westen dat het
democratisch model gewonnen had en dat de wereld geleidelijk aan dit model zou
overnemen als beste systeem. We weten nu wel beter. Autocratieën zijn aan een
opmars bezig en het democratisch model verkeert in een neerwaartse spiraal. Dit
ondersteunt de campagne van de Chinese Communistische Partij om universele
waarden af te doen als racistisch en westers neo-imperialistisch. Ze betogen
dat blanke Westerse elites hun waarden als vrijheid en democratie aan de wereld
opdringen, terwijl burgers stabiliteit en veiligheid wensen, hetgeen het Westen
niet kan bieden volgens hen. Wij weten wel beter. De universele rechten van de
mens zijn internationaal ondertekend in de VN en waardevol. De Universele
Verklaring van de Rechten van de Mens werd op 10 december 1948 aangenomen
en is dus 75 jaar oud. De verklaring kent een belangrijk makke. De verklaring
kan niet ongedifferentieerd toegepast worden. Als dat wel gebeurt leidt dat tot
chaos. Dit betekent dat binnen het politieke beleid van een land voornoemde
rechten met beleid en voorzichtigheid moeten worden benaderd. Dit gebeurt
echter niet. De verklaring wordt gebruikt als hefboom om asielzoekers en andere
immigranten verplicht op te vangen met bed, bad, brood, huis omdat wij de
Verklaring van de Universele Rechten van de Mens hebben ondertekend. Punt uit,
einde discussie.
De Verklaring past naadloos in de christelijke ethiek met als centraal verhaal
uit het Bijbelboek Lucas waar Jezus Christus vertelt over een barmhartige
Samaritaan die zich ontfermt over een slachtoffer van een geweldsmisdrijf langs
de kant van de weg. Hij hijst het slachtoffer op zij ezel en brengt hem naar de
dichtstbijzijnde herberg om hem te laten verzorgen en gaat daarna zijnsweegs.
Hij nam hem niet mee voor bed bad brood en bood hem niet zijn huis aan.
Christenen gaan er van uit dat dit verhaal betekent dat ALLE slachtoffers
(asielzoekers) opgevangen moeten worden en onderdak geboden moeten worden,
ongedifferentieerd. Ze wijzen op de Verklaring Universele Rechten van de Mens
als bewijs, punt uit.
Dit maakt het moeilijk praten met christelijke partijen. Ze willen op dit front
van geen wijken weten, zie CU, SPF en CDA. Deze partijen zijn ideologisch
bevlogen, ze zijn activistisch. Activistische partijen zijn ondemocratisch,
maar het frappante is dat juist zij andere partijen betichten van niet
democratisch te zijn en a priori uitsluiten. Ze keren het doodleuk om, wellicht
onbewust want ze weten niet beter, want hun christelijke uitgangspunt is per
definitie het enige juiste. Op lokaal niveau zien we een identiek figuur in het
programma van EenVandaag over not in my backyard, NIMBY. Daar zegt een dame uit
de bijbelbelt dat de “zo geschrokken is over de negatieve commentaren over
de komst van asielzoekers in de wijk. We moeten veel beter naar elkaar
luisteren.” Dit is een hypocriet want zij zelf wil helemaal niet
“luisteren” want haar uitgangspunt staat volgens haar christelijke
uitgangspunt: de asielzoekers móeten komen! (maar niet bij haar om de hoek!).
Men zou denken dat dit patroon zich in de wetenschap niet voordoet. Men komt
dan echter bedrogen uit. Thomas Spijkerboer, hoogleraar Migration Law, gebruikt
de mensenrechten als troef om elk debat over beperking van de asielstroom
overbodig te maken. Lees het volgende artikel op wyniasweek.nl:
'Thomas
Spijkerboer gebruikt de mensenrechten als troef om elk debat over beperking van
de asielstroom overbodig te maken' -
https://www.wyniasweek.nl/thomas-spijkerboer-gebruikt-de-mensenrechten-als-troef-om-elk-debat-over-beperking-van-de-asielstroom-overbodig-te-maken/
Thomas Spijkerboer heeft op VU zijn opleiding genoten en is VU hoogleraar. Hij
is religieus bevlogen zoals op de bijbelbelt de mensenrechten verabsoluteren en
immigranten per definitie vrije baan geven, zie de Barmhartige Samaritaan. Over
absorptievermogen en kosten van asielzoekers wil hij uiteraard niets horen. Een
noodruftige dient per definitie geholpen te worden. Punt uit. In dat framework zit Spijkerboer:
hij is religieus bevlogen en geeft daaraan juridische onderbouwing. Met deze
mensen is niet te discussiëren. Ik heb het diverse malen geprobeerd maar dat
lukt niet. Ze hebben oogkleppen op en oordoppen in. Het zijn mensen van de
planeet Mars, compleet onbereikbaar, terwijl wij van de planeet Aarde zijn. Het
is zinloos om met hen het gesprek aan te gaan. Negeren is helaas de enige oplossing.
Deze mensen vormen een slinkende groep maar ze zijn een ramp voor Nederland,
want ze spelen weldegelijk een ethische rol alhier in het asielbeleid.
Calvinist Mark Rutte is één van hen. Het asielbeleid is door hem nooit
bediscussieerd anders dan dat de VVD beterschap heeft beloofd maar nooit
gedaan. Ook Mark Rutte is van de planeet Mars. Het gevolg is de puinhoop waar
we nu getuige van zijn.
Hoe nu verder? We staan voor een uiterst belangrijk
keerpunt: gaan we door met het ongedifferentieerd toepassen van de Verklaring
Universele Rechten van de Mens? Gaan we door op de planeet Mars of gaan we
eindelijk met de voeten op de vloer van de planeet Aarde? U mag het in het
stemhokje bepalen.