Naar aanleiding van mijn DDS artikel “Lagarde en Knot wíllen inflatie”, komt een gewaardeerde DDS lezer met een tweetal vragen die ik hier behandel. Twee dingen goed begrijpen.
1. Lagarde heeft geen financieel-economische achtergrond: ze was advocate bij Baker & McKenzie totdat Sarkozy haar voor zijn regering aantrok. Ze is een politica en helaas het tegenovergestelde van een Duisenberg of een Trichet. Goede ‘flux de bouche’ en grijnzen, maar slechte kwaliteit. Onbegrijpelijk overigens dat meeloper Knot niet wordt vervangen, protégé van Mark Rutte ten koste van prof Lex Hoogduin.
2. Wat de bear market van de wereldwijde obligaties betreft: De eerste fase van deze bear market was de dramatische stijging van de rente in alle sectoren. De tweede fase vraagt thans alle aandacht en betreft de verslechtering van de kredietwaardigheid. De rendementsverschillen tussen “triple A” bedrijfsobligaties en “triple C” obligaties / “emerging market USD obligaties” zijn groter geworden, wat wijst op een opkomende underperformance. De rente van staatsobligaties is weliswaar ongeveer stabiel gebleven, maar de corporate en emerging market yields zijn daarentegen verder gestegen.
Dat is indicatief voor het feit dat de markt een mondiale recessie begint in te prijzen. Deze nieuwe ontwikkeling hebben we bijna vergeten omdat systematisch bedrijfsobligaties werden opgekocht. Ik houd mijn hart vast voor de VAR van de banken.
Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.