Op de website van D66 staat met grote letters “Asielcrisis: humane opvang voor ieder die vlucht voor oorlog en geweld.” En verderop: “We hebben ook moeilijke afspraken gemaakt over het beperken van asielzoekers. We doen er alles aan om deze maatregelen zo snel mogelijk weer af te schaffen.”
Wat is D66 humaan en empatisch! Nee, helaas niet. Het is asociaal. Ik geef een simpel voorbeeld.
Stel ik roei in m’n eentje op zee. Ik word op een gegeven moment omgeven door honderd drenkelingen die allemaal aan boord willen anders verzuipen ze. Ik kan slechts twee personen aan boord nemen. Bij meer gaan we kopje onder en zijn er honderd en één doden te betreuren. Ik moet dus kiezen en ik zie onder de drenkelingen warempel m’n broer en zus. Dus die neem ik aan boord en vaar weg.
Ik had ook kunnen denken “alle mensen zijn gelijk, dus ik neem twee onbekende drenkelingen op”.
Die laatste optie is natuurlijk absurd, maar dat gebeurt in Nederland al vele jaren. De boot is allang vol en maakt water ten koste van alle inzittenden. Toch worden meer drenkelingen aan boord genomen. En broer en zus worden niet aan boord genomen: zij zoeken al vele jaren een huis maar asielzoekers krijgen voorrang. Bovendien kunnen alle miljarden die aan drenkelingen worden uitgegeven niet aan armen worden uitgegeven.
Verpaupering. Volkomen asociaal. En nu komt het vreemde: broer en zus weten het, maar ze berusten erin, empatisch en humaan.
Hoe kan het dat zij berusten in asociaal beleid? Een andere keer vertel ik hoe dit zo gekomen is.
Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.