Zorgzaam, mooi, inspirerend en gemeen: vrouwen van 5 tot 50 bespreken moederschap in hartverwarmende video

Wat vind jij van je moeder? En wat vind jij als moeder van het moederschap? Welk woord associeer jij met 'moeder'?

[caption id="attachment_109730" align="aligncenter" width="634"] "Mama zorgt goed voor me als ik ziek ben"[/caption]

Een bijzonder interessante, hartverwarmende en toch ook gemene video verscheen onlangs op het internet. Het onderwerp: moeders. Meisjes en vrouwen in leeftijd variërend van 5 tot 50 jaar werd gevraagd welk woord of begrip ze associeerden met 'moeder.' De resultaten zijn schitterend... en soms ook enigszins verrassend.

In het begin van de video gaat het geweldig. Het ene na het andere meisje (de video begint met jonge meisjes, waarna de leeftijd van de geïnterviewden langzaam oploopt) geeft aan dat mama "lief" is en "zorgzaam."

[caption id="attachment_109731" align="aligncenter" width="634"] "Inspirerend," dat zegt dit meisje van onder de 10 over haar moeder.[/caption]

Daarna verandert het langzaam: puberende meisjes hebben een iets ander verhaal. Soms is hun moeder "gemeen," zeggen ze, terwijl een andere tiener laat weten dat zij haar moeder "vaak teleurstelt."

[caption id="attachment_109732" align="aligncenter" width="634"] "Supervrouw": jonge vrouwen zijn heel positief over hun moeder.[/caption]

Interessant genoeg verandert de toon na de woelige tienerjaren. Jonge vrouwen van rond of in de twintig zijn bijna altijd positief. Zij beschrijven hun moeder met woorden als "mijn held" en "supervrouw."

Als ze eenmaal 30 zijn of ouder associëren vrouwen het woord "moeder" niet alleen met hun eigen moeder, maar ook met zichzelf. Soms is dat positief ("gezegend"), maar op andere momenten is het onverdeeld negatief ("frustrerend"). Ook worden ze langzamerhand weer iets kritischer.

Na die periode - zeg maar van na hun 40e verjaardag - wordt het op alle fronten positief: zowel wat hun eigen rol betreft als die van hun eigen moeder. Het resultaat: een overwegend hartverwarmende video.

Overigens heb ik wel een verklaring voor bovenstaande ontwikkeling. Als puber is iedereen lastig, dat geldt dus ook voor tienermeisjes. Hun moeder wil dat ze excelleren, zij willen vooral hun eigen zin doen. Dat zorgt voor spanningen.

Na die periode begrijpen ze hun moeder beter en worden ze kalmer. Op dat moment zijn ze dus ook positiever. Na hun dertigste worden veel vrouwen zelf moeder en moeten ze opeens zorgen voor kleine kinderen, wat behoorlijk lastig kan zijn. Na hun veertigste zijn de kinderen alweer ouder en kunnen vaak voor zichzelf zorgen - in ieder geval tot op zekere hoogte. De frustratie verdwijnt dan dus over de eigen kinderen... maar ook over hun eigen moeder; jonge moeders krijgen vaak ongevraagd advies van hun moeder die het allemaal beter denkt te weten (wat overigens vaak ook het geval is).