"Iedereen heeft recht op bed, bad en brood," aldus de rechter

Gemeenten moeten onrechtmatig verblijvende meerderjarige vreemdelingen noodopvang bieden.

Dat bericht De Telegraaf:

De rechtbank oordeelt met verwijzing naar de uitspraak van het Europees Comité van de Sociale Rechten (ESCR). Gemeentes moeten onrechtmatig verblijvende meerderjarige vreemdelingen noodopvang bieden. Bij weigering wordt de waardigheid van de mens zo geraakt dat 'een privéleven onmogelijk wordt gemaakt'.

Zeven asielzoekers hadden deze zaak aangespannen tegen de gemeente Amsterdam omdat die beweerde dat alleen specifieke groepen voor deze opvang in aanmerking komen. De asielzoekers in deze zaak zouden gebruik moeten maken van de Dienst Terugkeer & Vertrek.

De rechtbank Amsterdam is het daar dus mee oneens. Het "recht op privacy" gaat tegenwoordig zo ver dat gemeenten mensen actief de mogelijkheid moeten bieden om een "privéleven te hebben," ook als ze hier onrechtmatig verblijven. Het ESCR heeft dat besloten en de Nederlandse rechter gaat daar dus in mee door de uitspraak toe te passen op deze specifieke zaak.

Critici zullen ongetwijfeld stellen dat het belachelijk is dat onrechtmatige in Nederland verblijvende mensen recht hebben op een dergelijke behandeling (en gratis huisvesting. Nou ja, gratis... op kosten van de belastingbetaler), maar eerlijk is eerlijk: in Nederland kennen we het systeem dat Europees recht (en andersoortige internationale verdragen) boven ons nationale recht gaan. Als de rechtbank werkelijk gelooft dat de uitspraak van de ESCR toegepast moet worden op deze zaak hadden de rechters eigenlijk geen andere keus. Ze moesten dan wel tot dit besluit komen.

Als critici daar iets aan willen doen moeten ze het fundamentele probleem dus aanpakken, en dat kan alleen door de grondwet zo te veranderen dat internationaal recht en internationale verdragen niet langer superieur zijn aan de Nederlandse wet.