Na jarenlang bepaalde groepen misschien wel systematisch te hebben onderdrukt, door hun eigen discriminerende personeel, zet de Vrije Universiteit er eindelijk een streep doorheen en zegt:
‘Stemmen van woede en verdriet, uit de eigen gemeenschap en van daarbuiten, houden ons een spiegel voor. Ze dagen ons uit om ook naar ons eigen verleden te kijken, ons eigen handelen, onze eigen structuren en onze eigen vooroordelen en vanzelfsprekendheden.’
Maar laten we nou niet te vroeg juichen, want dit is natuurlijk een schuldbekentenis van niks! Ze gaan hun lesmateriaal tegen het licht houden. Dat betekent niet dat er ook wat gaat veranderen. Ze gaan hun eigen geschiedenis, specifiek de koloniale, onder de loep nemen. En ze gaan hun personeelsbestand nog eens bekijken, zodat studenten van bepaalde rassen meer docenten van hun eigen soort kunnen tegenkomen. Dat moet ze het idee geven dat óók zij op basis van hun huidskleur een positie binnen de Vrije Universiteit kunnen bemachtigen!
En dat nieuwe tolerante diversiteitsbeleid is geheel te danken aan de demonstranten. Zonder jullie waren ze nooit tot dit inzicht gekomen, een echte topprestatie. Bedankt allemaal!