Ook Australië heeft het helemaal gehad met migranten die niet of nauwelijks integreren, maar in tegenstelling tot andere landen gaan ze er ook daadwerkelijk wat aan veranderen.
Voor ons Europeanen is Australië zo ongeveer het toonbeeld van een afgelegen plek: het is aan alle kanten omringd door oceaan, en heel veel anders heb je daar niet in de buurt. Vanuit hier bezien klopt dat misschien ook wel wat, maar voor veel mensen in Zuid-Oost Azië is Australië (en in mindere mate Nieuw-Zeeland) het enige aan echte beschaving wat haalbaar is. Vooral vanuit Indonesië wagen velen jaarlijks de overtocht richting down-under, in de hoop op een beter bestaan. Gezien de omstandigheden in hun eigen landen kun je ze dat moeilijk persoonlijk echt kwaadnemen, maar het zorgt wel voor problemen: het feit dat Indonesië het grootste moslimland ter wereld is, zegt eigenlijk al genoeg.
Zij mogen natuurlijk gerust hun geloof aanhangen, maar het is nu eenmaal een gegeven dat moslims doorgaans lastiger integreren in Westerse landen door een gapend gat tussen hun
normen en waarden en die van de gastlanden. Dat merkt ook Australië, dat het helemaal gehad heeft met het gebrek aan
integratie van veel nieuwkomers. In tegenstelling tot vele andere - voornamelijk Europese - landen heeft premier Malcolm Turnbull daar nu het lef gehad om ook daadwerkelijk
in actie te komen tegen de belabberde integratie. Op dit moment is de inburgeringscursus daar misschien nog lachwekkender dan die hier in Nederland: na een jaar in het land te hebben gewoond kan men al in aanmerking komen voor Australisch burgerschap door wat kinderlijk simpele vragen als "Hoe ziet de vlag van Australië eruit?" te beantwoorden. Het is misschien belangrijke kennis, maar in de praktijk niet echt iets waarvan je een 'betere burger' wordt.
In plaats daarvan zal men nu moeten bewijzen dat men niet zozeer wat droge historische en staatskundige feitjes met beperkte praktische waarde kent, maar de ongeschreven gevoeligheden van Australische normen en waarden begrijpt. En nee, dan heb ik het niet over dingen als het snappen dat vegetariërs écht geen vlees eten, zoals in de Nederlandse inburgeringscursus, maar over zaken die er daadwerkelijk toe doen. Migranten zullen moeten aangeven te snappen dat dingen als gelijkheid tussen man en vrouw geen optioneel iets is, en dat vrouwenbesnijdenis toch écht niet getolereerd wordt in Australië. Daarnaast zullen ze moeten bewijzen dat ze werken - en dus iets bijdragen aan de samenleving - en dat eventuele kinderen naar school gaan en niet op straat rondhangen. Ook niet onbelangrijk: de nieuwkomer moet aantonen op een behoorlijk niveau Engels te praten - anders gaat het echt niets worden daar - en kan pas na vier jaar in aanmerking komen voor een Australisch paspoort.
Een uitstekende stap vooruit dus, als je het mij vraagt. En dan een vraag van mijn kant: waarom kan dat niet ook hier? Waarom zijn we in Europa nog steeds te beroerd om van mensen te verlangen dat ze onze normen en waarden onderschrijven? Waarom moeten wij wel tolerant zijn richting hun gewoonten, maar staat daar niets tegenover? Daar is allemaal geen enkele reden voor, en dat lijken ze aan de andere kant van de wereld tenminste te begrijpen. Nu hier nog...