Ze had haar gorillavrienden 12 jaar lang niet gezien. Toen ze elkaar weer zagen lieten ze duidelijk merken dat ze nog altijd van haar houden

Liefde is grenzeloos. Je kunt duizenden kilometers bij elkaar vandaan zijn, maar je liefde wordt er geen centimeter kleiner door.

Je kan zelfs duizenden kilometers bij elkaar vandaan zijn, en een andere diersoort zijn... en nog steeds is de liefde onbeperkt.

Dat bewijst dit verhaal over twee gorilla's en een jonge vrouw.

De vrouw was een klein meisje toen ze de gorilla's voor het eerst ontmoette. Haar vader was namelijk het hoofd van een park dat apen opvangt, ze verzorgt, en ze vervolgens uitzet. Daarom groeide ze op, omringd door apen, deze twee gorilla's incluis.

De gorilla's waren, net als zij, kinderen. Toen ze oud genoeg waren werden ze uitgezet - in Afrika, terwijl het park in Groot-Brittannië was. Na een aanpassingsperiode ging het geweldig met ze in het wild: ze leerden echt op eigen benen te staan.

12 jaar later ging het meisje, nu een vrouw, samen met haar vader naar Afrika om te kijken hoe het met haar vrienden ging. Daar aangekomen konden zij en haar vader hun ogen nauwelijks geloven: de gorilla's herkenden haar, verwelkomden haar, en speelden vervolgens op een bijzonder zachtaardige manier met haar. Ze knuffelden haar zelfs.

Toen het tijd werd voor haar om te vertrekken probeerde de gorilla's dat te voorkomen. Ze omhelsden haar en wilden duidelijk niet dat ze zou gaan.

Want: hoewel de liefde grenzeloos is wil je altijd bij de mensen -- of wezens -- zijn waar je van houdt. Ja, ook als je een grote, krachtige gorilla bent.