Vandaag verscheen in het digitale blad Shippingnewsclippings een aardig stuk over de levering door Frankrijk van de nieuwe schepen aan Rusland en de Russische plannen om hun vloot te versterken.
Tegelijkertijd hebben de VS en EU gisteren aangekondigd om de economische sancties tegen Rusland sterk uit te breiden. Wat gaat Frankrijk doen? Het land staat er financieel niet bijster goed voor, de economische vooruitzichten zijn ronduit slecht en het zal elke euro die ze kunnen verdienen ook willen verdienen. Maar bovenal heeft het land nu niet bepaald een reputatie zich aan gemaakte internationale afspraken te houden.
We herinneren ons allemaal nog wel de collaboratie met de Duitsers ten tijde van het Vichy-régime; het land negeerde -als enige- de tijdelijke stop op kernproeven; we vergeten ook niet dat het land rücksichtlos decennialang zout loosde in de Rijn, met grote schade voor ons land tot gevolg (de Fransen gingen daar zelfs nog een tijdje mee door, nadat wij betaald hadden om het anders te doen); het land verdomde het om onze blauwhelmen luchtsteun te geven bij Srebrenica, met alle gevolgen van dien; ze leverden doodleuk Exocet raketten aan Argentinië tijdens de Falkland oorlog, die gevoerd werd tegen NATO-bondgenoot Groot-Brittannië; ze blijven tegen alle EU-afspraken in gewoon hun staatsbedrijven steunen; ze hebben rond 2003 alles uit de kast gehaald, ondanks EU-verbod, om een Nederlandse sleepdienst te verhinderen in Le Havre aan het werk te gaan; ze houden met illegale subsidies hun eigen scheepsbouw overeind (evenals Spanje en Italië trouwens); ze overtraden al direct het Europact met begrotingscriteria (net als Duitsland trouwens, die de kosten van de Duitse hereniging te verwerken kreeg); de Franse wapenindustrie levert zonder scrupules aan corrupte en dictatoriale regimes in Afrika en het Midden-Oosten; de Franse banken lapten gewoon de internationale handelsembargo's tegen landen als Iran, Birma, Soedan en Cuba aan hun laars, de lijst is ein-de-loos.
En uitgerekend dát land, Frankrijk, staat op het punt twee Mistral-class carriers aan Rusland te leveren ter waarde van 1,2 miljard euro. Dacht u nu echt dat de Fransen niet zouden leveren? Natuurlijk wel en daarom wordt voor deze levering een uitzondering gemaakt! I kid you not, de levering door Frankrijk aan Rusland van twee oorlogsbodems mag gewoon doorgaan. Ook de bankensector wordt ontzien. Immers, de Russen hebben een flink deel van de Europese (Franse) staatsschulden in bezit en om te voorkomen dat de Russen terug gaan pesten, worden die schulden buiten de sancties gehouden.
Het is bovendien zeer de vraag of economische sancties wel het beoogde doel bereiken. Als men wil zijn sancties makkelijk te omzeilen en bovendien lang niet altijd effectief. In Europa worden sancties uitgevaardigd op multilateraal niveau. Maar de implementatie en naleving is de verantwoordelijkheid van elk van de individuele landen. In Nederland moet justitie toezien op de naleving. Met andere woorden: de Fransen doen voor de vorm mee, maar in de praktijk geldt voor hun de bekende latijnse spreuk. Volgens Louise van Schaik, onderzoekster bij het instituut Clingendael, kunnen de opgelegde sancties ook zwaar negatief uitpakken voor de EU, die toch al niet zo lekker draait, om het eufemistisch uit te drukken. Brussel neemt daarmee volgens haar een groot risico, omdat het niet goed valt in te schatten wat de maatregelen precies voor schade zullen opleveren voor de eigen economie. Ook Nederlandse bedrijven kunnen hinder verwachten van Europese sancties wegens het Russische optreden in Oekraïne. Van Schaik verklaarde aan persdienst ANP:
De Europese Commissie rekent voor dit jaar op 40 miljard euro aan schade voor de Europese economie en voor volgend jaar op 50 miljard. Maar dat zijn slechts grove schattingen. Het is heel lastig te voorspellen wat de psychologische effecten zijn bij investeerders en met wat voor tegenmaatregelen Rusland gaat komen.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over de mogelijke gevolgen voor de Europese energiemarkt. Over die psychologische aspecten kunnen we kort zijn: geen enkele investeerder zal geld stoppen in een land dat zwaar getroffen wordt door sancties, daarvoor zijn de politieke risico's veel te groot. De Amerikanen hebben dus makkelijk praten, want met name de EU en Rusland zelf zijn de pineut.
Vanaf deze plek voorspel ik dat de zeer omvangrijke Franse wapenindustrie geen dollar minder zal verkopen. De Russen hebben grootse plannen met hun marine. Tot 2020 wil het land 700 miljard dollar per jaar investeren in het versterken van haar vloot. Nog afgelopen zondag verklaarde Rusland's defensie minister dat er tegen het einde van dit jaar 50 nieuwe oorlogsbodems en ondersteunende schepen van verschillende klasse bijgebouwd zullen zijn, waaronder 10 lange afstand atoomonderzeeërs van het type Borei en Yasen á raison van $ 1,5 miljard per stuk. Shippingnewsclippings schrijft, dat uit Russische begrotingsdocumenten blijkt, dat de Russen in 2014 én 2015 $ 659 miljard willen investeren in het versterken van hun vloot alleen al. Rusland heeft kennelijk de cash om dergelijke investeringen te plegen. Een deel van de nieuwe vloot zal worden gelegerd in de Zwarte Zee en een ander deel zal worden benut om de omvangrijke olie- en gas voorraden in het Noordpoolgebied te beschermen.
Om kort te gaan, het lijkt er verdacht veel op dat er weer een nieuwe bewapeningswedloop aan zit te komen. Zoals zo vaak is dat de geijkte manier om economische malaise te verbloemen. Waar de EU echter het geld dat daarvoor nodig is vandaan moet halen is me vooralsnog een raadsel. Veel meer opties als bijdrukken of bijlenen zijn er niet. Maar beide opties zijn de stomste manier om in een financiële systeemcrisis als waar we nu in zitten de zaken aan te pakken. De verantwoordelijken hiervoor zullen mogelijk aan de financiële gevolgen daarvan ontsnappen, maar de generaties die komen gaan zullen de tol betalen. Het valt te hopen dat tegen die tijd met de ontwikkeling van nieuwe technologiën in elk geval het mondiale energie vraagstuk kostentechnisch efficiënt is opgelost, want ik zou anders niet weten hoe de enorme mondiale schuldenberg naar beneden moet worden gebracht, anders dan door afstempeling.
Hier vindt u een overzicht van mijn columns en u kunt mij hier volgen op Twitter.