Weekoverzicht Brussel, week 33

Hoe zou het trouwens met 'good old' Herman van Rompuy zijn? Zou onze 'kritische intellectueel' al toegekomen zijn aan de volledige geestelijke oefening (30 dagen lang) of de jaarlijks verkorte vorm van retraite (8 tot 10 dagen)? Hoe dan ook, Brussel slaapt nooit. Wat gebeurde er deze week?

Welnu, het nodige. Afgelopen weekend werd bekend gemaakt dat Griekenland weer een nieuw, extra steunpakket nodig heeft. Het zoveelste. Ik ben de tel kwijtgeraakt. Dat komt dus bovenop de reeds toegezegde € 240 miljard. Hoeveel zegt u? Ja, u leest het goed € 240 miljard, méér dan het totale Bruto Binnenlands Product van het euro landje. Volkomen verdwaasd natuurlijk. Pikant aan dit bericht was, dat de BUBA dit gelekt had. Was niet echt de bedoeling, Frau Merkel wil rust aan het politieke front. Maar los van Frau Merkel, laat u het even tot u doordringen om hoeveel geld het hier gaat: 240.000 miljoen! Voor een Europese dreumes. Waar denkt u waar al dat geld destijds naartoe is gegaan? Wie krijgt nu het geld van u en mij, de Noord-Europese belastingbetaler terug? De gewone Griek? De Griekse economie? Het antwoord kent u.

Ander opvallend bericht afgelopen weekend vond ik de mededeling, bijna terloops, dat er in de eurozone 5.500 filialen van banken waren gesloten. Nu zegt dat niet zo heel veel, maar toch. Centralisation everywhere! De sluitingen kwamen bovenop de 7200 filialen die een jaar eerder de deuren sloten. Sinds de financiële crisis in 2008 is het aantal vestigingen van banken in de EU met 20.000 gedaald. Je zal maar op het Franse platteland wonen, nietwaar Pierre?

De rest van de week stond bijkans in vuur en vlam. Want de eurocrisis is over. Althans volgens degenen die dat graag willen. Eén maandje minder slechte cijfers en de crisis is over! Zullen we de maanden ná de vakantie eerst maar eens even afwachten jongens?

De dinsdag verblijdde me met de mededeling dat de EC maar liefst € 180 miljard aan onterecht verleende landbouwsubsidies terugvorderde. Helaas was de bijdrage van Frankrijk daaraan maar een schamele 2 miljard. Het kan verkeren.

Maar absoluut toppunt deze week was de toespraak van begrotingscommissaris Olli-drie procent- Rehn. Deze wist te melden dat de crisis nu echt voorbij was. 'Recovery is within reach', I kid you not. No comment on this whatsoever. Maar wat ik dan weer wel typisch vond is dat Rehn zich genoodzaakt voelde om via zijn zegsvrouw, specifiek Nederland te noemen: "je moet nooit te veel lezen in één reeks voorspellingen, welke kant ze ook uitgaan." Volgens haar liggen de cijfers grotendeels in lijn met de verwachtingen van de EU-commissie. Juist ja. Want hoe dat nu weer te rijmen met de enorme achterstand die ons land heeft opgelopen ten opzichte van de rest van Europa? Er klopt iets niet.

De Nederlandse economie, werklossheid en inflatie loopt danig uit de pas met de rest van Europa, zelfs met de eurozone. Rampenkabinet Rutte is ook onzichtbaar. Waar is Rutte? Waar is onze minister-president? Waar is 'de redder des vaderlands'? Hij schittert. Door afwezigheid. Maar intussen worden we door Brussel in het pak genaaid (wie zijn de hoogste betalers aan dat imperialisme per hoofd van de bevolking?) en door Rutte c.s. genegeerd.

Minister-president Rutte krijgt van mij een onvoldoende. Hij krijgt van mij een onvoldoende, omdat hij er tussenuit muist in het heetst van de strijd (de contouren van de Banken Unie werden beklonken afgelopen maand), Nederland laat stikken en zich niet heeft vertoond. Vakantie zegt u? Hoelang? Eén maand? Als de tent in de fik staat? Het kan aan mij liggen, maar ik vind dat werkelijk ongehoord. Iemand die zich premier van alle Nederlanders wil noemen dient zich niet als ambtenaar te gedragen. Hij is geen ambtenaar maar het 'gezicht' van Nederland. Daar horen verantwoordelijkheden bij. Nu moet ie, och arme, een weekje eerder terugkomen van reces omdat prins Friso is overleden (nogmaals mijn condoléances aan de familie, verschrikkelijk dit, en dat zeg ik als republikein). Maar minister-president Rutte? Hoe gaat u de Brusselse TGV stoppen? Op dezelfde wijze als de Fyra? De hoge schuldenlast blijft niet alleen drukken op Nederland, maar ook op Europa.

En laten we wel wezen, onze lachende premier is wel hard bezig om ons land te verkopen: aan de socialisten van de pvda en aan Brussel.

Ain't that a shame?

Tot de volgende Keek.