Waar blijft het onderzoek naar Dries van Agt?

Afgelopen 9 november hield Dries van Agt de zogenaamde 'preek van de leek' in de doopsgezinde Singelkerk in Amsterdam. Deze 'preek' werd tijdelijk verstoord door een groep van 90 Joodse demonstranten. Nu kan men zich afvragen of dit de juiste methode was om hun ongenoegen te laten blijken. Maar hun verontwaardiging is begrijpelijk.

Het was die dag namelijk de herdenking van de Kristallnacht, de start van de Jodenvervolging in nazi-Duitsland. Op die dag werden in 1938 meer dan 1.000 synagogen en meer dan 7.000 winkels van Joden bestormt en verwoest. Tweeduizend Joden werden afgevoerd en vermoord.

Waarom moet op zo’n dag een kerk de ruimte geven aan een anti-Israëlisch betoog? En waarom vindt de betrokken dominee Visser het "humor" om dat "te vieren" met Jodenkoeken (zie screenshot onderaan deze post)?

Israël, dat de overlevenden van de Holocaust - anders dan Europa - een veilig thuis gaf. Waarom wil een kerk een platform geven aan anti-Israël activisten? Want naast Dries van Agt zal ook Anja Meulenbelt nog een van de vijf 'preken van de leek' geven.

Al heel lang doet Dries van Agt negatief van zich spreken waar het de Joden betreft. Zo wilde hij als minister van Justitie in 1972 gratie verlenen aan drie in Nederland gevangen zittende, zware Duitse oorlogsmisdadigers. Die waren eerder tot de doodstraf veroordeeld, maar dit was omgezet in levenslang. Alle drie waren ze betrokken bij oorlogsmisdaden en de uitroeiing van honderdduizend Nederlandse Joden. Het streven naar gratie door Van Agt leverde dan ook massale protesten op, onder andere van Joden en verzetstrijders. Uiteindelijk hield de Tweede Kamer de vrijlating tegen.

Er wordt gezegd dat de houding van Van Agt voortkomt uit zijn oude katholieke opvatting, waarin de Joden de schuld dragen aan de dood van Jezus. Hoe het ook zij, vast staat dat de heer Van Agt een volkomen vertekend beeld geeft van het Arabisch-Israëlische conflict. Hij neemt daarbij als privaatrechtjurist vaak het woord 'internationaal recht' in de mond, maar blijkt daarbij vooral de plank mis te slaan.

In 2011 bijvoorbeeld beweerde Van Agt in een artikel in het dagblad De Gelderlander dat Israël in strijd handelde met het internationaal recht door een tramlijn in Jeruzalem door te trekken naar Arabische wijken in Oost-Jeruzalem. Ondanks een goed beargumenteerd tegenartikel van mij, bleef hij bij dat standpunt. Over de betrokken openbaarvervoersmaatschappij Veolia schreef Van Agt: "Wat Veolia daar doet, is het bieden van actieve medewerking aan internationaal gesproken volstrekt onrechtmatig gedrag." Wegens deze 'schending van het internationale recht’ vond Van Agt zelfs dat Veolia in Nederland geboycot zou moeten worden.

De zaak-Veolia is in 2013 beoordeeld door het Gerechtshof in Versailles. Dat oordeelde dat de aanleg van de tramlijn volstrekt niet in strijd is met het internationaal recht. Sterker nog, had Israël de Arabische wijken niet verbonden, zoals Van Agt eiste, dan zou Israël juist wel in strijd met het internationaal recht hebben gehandeld. Want uiteraard mag Israël Arabieren niet discrimineren en moet het ook Arabieren goed openbaar vervoer aanbieden. Maar volgens de kromme redenering van Van Agt had Israël dat laatste niet mogen doen.

Dat Van Agt zaken vaker anders voorstelt, blijkt ook uit de informatie die steeds meer vrijkomt over de Molukse treinkaping in 1977. EenVandaag had op 15 oktober 2014 een uitzending daarover met als titel: "Van Agt gaf bevel tot executie treinkapers". Daarin vertelt een commandant dat zonder zijn medeweten verboden munitie was gebruikt; hollow-point munitie die zwaardere verwondingen maakt.

Ook werd in de uitzending getuigd dat mariniers expliciet opdracht hadden gekregen om te doden. De leider van de kapers en de enige vrouwelijke kaper "mochten onder geen beding de trein levend verlaten. Op bevel van minister Van Agt." Zes kapers zouden met 144 kogels doorzeefd zijn. En inderdaad was de vrouwelijke kaper gedood met een schot door het hoofd, hoewel zij ongewapend was. Verscheidene betrokken mariniers hebben bevestigd dat er gemoord is in de trein. In Elseviers terrorisme-special van november 2014 staat de verklaring van een van hen:

Opdrachtgever hiervan was volgens de uitzending van EenVandaag de toenmalige minister van Justitie Dries van Agt. Het geven van opdracht tot het doden van mensen die geen gevaar meer vormen, is een misdaad. Niet alleen volgens het door Van Agt zo vaak aangehaalde internationale recht, maar ook volgens het Nederlandse recht.

Ook blijkt Van Agt hierover de Tweede Kamer destijds anders geïnformeerd te hebben. Daar ontkende hij alles: dat de gedode kapers waren getroffen door een kogelregen, dat de beschieting tot doel had gehad om hen te doden en dat er geschoten was op kapers die zich niet meer konden verzetten.

Het is verwonderlijk dat er na bijna veertig jaar nog steeds niet degelijk onderzocht is wat er echt gebeurd is, daar in Drenthe. Terwijl Nederland om de haverklap vraagt om onderzoeken naar Israëlisch handelen, met Van Agt voorop.

De persoon Dries van Agt ligt steeds meer onder vuur. Toch blijft hij Israël van allerlei kwaad beschuldigen dat, zoals met de tramlijn bleek, helemaal niet bestaat. Waarom zou iemand hem hiervoor nog een platform geven?