Anders dan de VVD speelt de senaat namelijk alleen maar politieke spelletjes.
De VVD heeft het helemaal gehad met de Eerste Kamer. De reden? De senaat zou politieke spelletjes spelen. In plaats van zich te houden aan zijn opdracht - na te gaan of wetsvoorstellen goed in elkaar zitten - verzetten Eerste Kamerleden zich tegen wetsvoorstellen als ze het er gewoon niet mee eens zijn. En daar hebben de liberalen genoeg van.
De VVD in de Eerste Kamer wil een staatscommissie instellen die advies uitbrengt over mogelijke veranderingen in het parlementaire stelsel. Het gaat om kwesties zoals de toekomst van de Eerste Kamer en de manier waarop de Tweede Kamer wordt gekozen. VVD-fractievoorzitter Hermans heeft de afgelopen week in de senaat steun gezocht voor een motie die hij komende week tijdens de Algemene Beschouwingen in de Eerste Kamer wil indienen. Inmiddels heeft de VVD goede hoop dat er een meerderheid is voor het voorstel.
Ik kan me er iets bij voorstellen dat de VVD niet te spreken is over de senaat. Die gedraagt zich namelijk als een soort van tweede volksvertegenwoordiging, terwijl men slechts op indirecte wijze in Den Haag is beland. Dat is natuurlijk een beetje gek.
Toch is er een maar: als échte liberaal (anders dan de dames en heren die het tegenwoordig voor het zeggen hebben bij de VVD) geloof ik in checks and balances. Ik ga bijna zo ver om te zeggen: hoe meer checks and balances, hoe meer concurrentie tussen verschillende taken van de overheid, hoe beter.
Dat brengt mij bij de VVD. Het is duidelijk dat die partij het eigenlijk helemaal gehad heeft met het huidige systeem en de Eerste Kamer vleugellam wil maken. Vanuit checks and balances bekeken is dat een buitengewoon onverstandig plan. In plaats daarvan moet het systeem op de schop worden genomen, waardoor de senaat juist een directe volksvertegenwoording wordt, net zoals de Tweede Kamer dat is.
Hoe? Simpel: Tweede Kamerleden komen in het parlement door algemene, nationale verkiezingen. Eerste Kamerleden moeten hun zetel verdienen in de regio. Dit betekent dat ze zélf campagne moeten voeren in hun regio, en ook zélf genoeg stemmen moeten krijgen om naar Den Haag te verhuizen. Vervolgens dienen ze plaats te nemen in de Eerste Kamer om de belangen en denkbeelden van hun regio te dienen.
Op die manier zet je échte regionale vertegenwoordigers en landelijke parlementariërs recht tegenover elkaar. Een effectievere methode om de wetgevende macht in de hand te houden dan dat is er niet: een verdeling van de macht leidt tot meer vrijheid voor de burger.