Dat is toch wel problematisch ja.
Jan Spence uit Florida (in Amerika) deed onlangs haar voordeur open toen ze ineens recht in de ogen keek van...
Het blijkbaar bijzonder sociale vogeltje zat op de tuintafel, keek rustig om zich heen, en reageerde heel kalm op Jans aanwezigheid. Als je niet beter wist zou je bijna denken dat het beestje tam was.
Jan was daar natuurlijk verheugd door - leuk, zo'n uil in de tuin - maar bedacht zich opeens dat dit niet kon kloppen. Een normale uil vliegt weg. Deze deed dat niet. Daarom belde ze met de hulpdiensten (een speciale organisatie die vogels redt). De experts kwamen langs en wat bleek? Het was een baby-uiltje die zo jong was dat 'ie nog niet kón vliegen. Helaas waren de ouders nergens te vinden.
Normaal gesproken zou dit einde oefening betekenen voor het uiltje, maar doordat Jan B.E.A.K.S. ingeschakelde gaat deze jonge uil een prima toekomst tegemoet. De organisatie zal hem verzorgen en weer vrijlaten als hij oud genoeg is om voor zichzelf te zorgen.