Tweede Kamer laat enkel geouwehoer horen over pensioenen, nu zitten we met gebakken pensioenperen: eurobonds

De coronacrisis gaat één specifieke groep hard treffen: de gepensioneerden. Frits Bosch maakt zich er druk om, en vraagt zich tevens af waarom er in 's lands talkshows slechts zeer eenzijdige aandacht voor is: "Waarom telkens sprekers vanuit één herkenbare linkse richting?", aldus Frits' vraag: "En als er wel iemand uit het rechtse kamp uitgenodigd wordt, zit daar plotseling iemand tegenover hem/haar uit het linkse kamp die het mordicus oneens is."

Deze coronacrisis leert ons dat we in de eerste plaats voor ons eigen belang gaan. Of zoals de Fransman zo mooi zegt : “sauve qui peut”! Psychologen, filosofen en biologen (psycholoog Paul Bloom, filosoof David Hume, psychiater Esther van Fenema en bioloog Frans de Waal bijvoorbeeld) menen dat daar niets vreemds aan is. We hoeven ons daar niet voor te schamen. Het draait vooral om de centen. Brecht: “Erst kommt das Fressen, dann die Moral!” Als die centen schaars worden, gaan burgers nog nauwlettender toezien wat er mee gebeurt. Het is geld dat zij hebben opgebracht en velen menen dat het nu verkeerd besteed wordt. Op deze site is het artikel verschenen wat ik ook heb rondgestuurd aan pensionado's en ik heb hen gevraagd om een reactie.

Ik heb een overweldigend aantal reacties gekregen. Pensionado’s willen unaniem uit de EU, weg met de euro, weg met huidige politieke leiders, geen geld naar de zuidelijke EU-landen, weg met Klaas Knot. Ik schrok van hun stevige bewoordingen. En natuurlijk: wat gebeurt er met ons pensioengeld, wat gebeurt er met de hervormingen? Het vertrouwen in de politiek is verdwenen. Er is naar mijn mening terechte onrust bij ouderen. Naar aanleiding van mijn boek ‘Risico als obsessie’ is er in 2010 een Tweede Kamer een heftige Pensioenhoorzitting geweest. Sindsdien enkel geouwehoer, geen wol. Nu zitten ze met de gebakken pensioenperen en wordt en gesproken over Eurobonds en solidair met Italië. Pensionado’s: “Waar zijn wij in dit verhaal? Mogen wij ook even onze vinger opsteken."

En dan komen in Buitenhof de twee hoogleraren Mathieu Segers en Arnoud Boot bijeen om te praten over miljarden naar Zuid-Europa. Boot rekent ons voor dat het totale pakket wat klaar staat van allerlei soorten en maten hulp, in de richting van 2.000 miljard euro gaat. Ze zijn het roerend met elkaar eens en ook gespreksleider Pier Jan Hagens is het roerend eens: er moeten bakken miljarden naar Zuid-Europa. Het ontbrak er nog maar aan dat Luuk van Middelaar en Caroline de Gruyter ook waren uitgenodigd om met luider stem te roepen: "solidair met EU!"

Is dit niet een wat onverantwoorde stellingname? We weten nog helemaal niet wat we in eigen land kwijt zijn, maar afgezien daarvan: hoe groot is de kans dat we miljarden in een bodemloze put gooien en miljarden naar landen brengen die in feite niet meer te redden zijn. In hoeverre zijn ze failliet? Is het geen water naar de zee dragen? Hoe groot is de kans dat ze ons in hun val meeslepen? Het zou interessant zijn geweest als er in Buitenhof over gesproken zou zijn in plaats van EU hosanna te laten klinken.

Waarom vraagt Buitenhof niet eens bijvoorbeeld Jaap van Duijn, emeritus hoogleraar Economie aan de Erasmus Universiteit ("De Schuldenberg"!) of prof. dr. Lex Hoogduin, hoogleraar Economie aan de Universiteit Groningen, en vele anderen. Kunnen Boot en Segers niets aan doen, maar waarom telkens sprekers vanuit één herkenbare linkse richting? En als er wel iemand uit het rechtse kamp uitgenodigd wordt, zit daar plotseling iemand tegenover hem/haar uit het linkse kamp die het mordicus oneens is met een gespreksleider die het ook mordicus oneens is.

Wat we allemaal weten is dat Buitenhof een uitlaatklep is voor linkse sprekers en denkers. De ‘lange mars door de instituties'! Zoals Thierry Baudet zegt: "That’s what we’re up against!"

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.