Welkom in het 'Nieuwe Turkije' van president Recep Tayyip Erdogan. De politie stond onlangs voor de deur van het huis van Bülent Korucu, een Turkse journalist. Hij wordt er namelijk van beschuldigd een volgeling te zijn van Fethullah Gülen, de islamitische geestelijke die in Pennsylvania woont en die volgens Erdogan het brein achter de mislukte coup van 15 juli is.
Bij de huiszoeking werd al snel duidelijk dat Bülent niet thuis was. Vervolgens werd zijn vrouw geïntimideerd. Toen ze geen informatie wilde (of kon!) geven over de verblijfplaats van haar man, besloot de politie iets ongekends te doen: ze werd gearresteerd.
Zoals een andere Turkse journalist, Yavuz Baydar,
uitlegt op IndexCensorship.org:As I’ve been writing for months now, the job that runs the highest risk in Turkey is, without a shred of doubt, journalism.
So you can imagine my sense of bitterness when I woke yesterday to the unanswered cries of despair from a teenage boy trying to save his mother from unlawful imprisonment.
“I am the son of journalist Bülent Korucu,” Tarık Korucu tweeted on 2 August. “Since my father is not found, my mother has been taken hostage for six days now. Please, I beg you, do not stay silent on this unlawful act.”
Hacer Korucu, who is the mother of five children, was taken into police custody on 31 July when the Korucu family flat was raided. The search was part of the crackdown on 42 journalists, many of whom were affiliated with Zaman daily. Bülent was on the list. His current whereabouts are unknown.
Earlier, Tarık tweeted that the police refused to allow his mother to take her one-year-old baby with her. They told his elder brother: “We will narrow the circle around you until your father comes out, and you will be next.”
Oftewel: Tarik Korucu tweette onlangs dat de politie zijn moeder gearresteerd had omdat men zijn vader niet kon vinden. Vervolgens lieten de autoriteiten weten dat ze net zo lang vast zou zitten tot haar echtgenoot zichzelf aangaf. Op dat moment zat Hacer al zes dagen vast.
Zes dagen!
En dat is niet alles: de politie weigerde vervolgens om Hacer toestemming te geven om haar baby bij zich te houden, waarna de autoriteiten ook nog even lieten weten dat andere familieleden er ook aan zouden moeten geloven als Bülent zichzelf niet aangaf.
Enkele dagen geleden sloeg de paniek toe bij Tarik. Hij besloot contact op te nemen met Turkse parlementariërs en journalisten. Ongelooflijk genoeg werd hij door iedereen genegeerd. Alleen parlementariër Mahmut Tanal vond de tijd om te reageren op deze zaak. Alle anderen vonden het volstrekt niet relevant. Zij zijn blijkbaar te druk met het verspreiden van samenzweringstheorieën (die stellen dat 'de Zionisten', Amerika en Europa achter de coup zaten) om te nemen voor een vrouw die zomaar wordt vastgezet.
Om het verhaal nog erger te maken liet de politie weten dat Hacer's kinderen haar mochten bezoeken als ze een advocaat konden vinden die haar wilde verdedigen. Het enige probleem? De familie woont in Erzurum, een stad waar Erdoganisten het voor het zeggen hebben. Uit angst voor of loyaliteit aan Erdogan weigerde elke advocaat die ze contacteerden de opdracht.
De situatie in Turkije wordt met de dag gekker én dictatorialer. Erdogan kan en mag hier niet mee wegkomen, maar ongelooflijk genoeg gebeurt dat toch.
