Ach wat sneu nou toch, zeg.
Toen rapper Jay-Z zich dit weekend liet gaan op CNN dacht hij ongetwijfeld dat hij het weekend op schitterende wijze zou afsluiten met tenminste één keer winst bij de Grammys, die gisteravond werden uitgedeeld. Het zou perfect zijn: eerst komt Jay-Z op tv waar hij Trump bekritiseert (en een "superbug" noemt), en vervolgens wordt hij beloond voor zijn mondigheid door een paar mooie grammys in ontvangst te nemen.
Helaas was er één probleempje voor hem: de Grammys werkten niet mee. Hij was weliswaar zeven keer genomineerd, maar uiteindelijk verloor hij steeds weer. Hij moest het met name afleggen tegen Kendrick Lamar (die alle rap categorieën won) en Bruno Mars (die alle grote [algemene] categorieën won).
De afgang van Jay-Z was zo compleet dat zelfs de linkse Washington Post zich genoodzaakt voelde om zijn vernedering even te belichten:
“I didn’t think they gave the rightful respect to hip-hop.” That was Jay-Z’s position back in 2002 when someone asked him why he’d boycotted the Grammys since 1999.
Leap ahead 16 years to Sunday’s 60th Grammy Awards in New York — where Jay-Z led the nominees with eight nods — and that respect was still nowhere to be seen. For the first time ever, three of the artists nominated for album of the year were rappers: Jay-Z, Kendrick Lamar and Childish Gambino, the nom de rap of actor-director Donald Glover. But all three artists lost to “24K Magic,” a collection of overly hygienic funk ditties by Bruno Mars. Jay-Z went home empty-handed.
Nu klopt het wel dat de Grammys nog altijd te weinig respect hebben voor hip-hop, maar er is ook nog iets anders aan de hand: Jay-Z's album 4:44 was gewoon echt niet het beste rapalbum van het jaar. En hetzelfde geldt voor zijn singles, optredens, en weet ik het wat meer. Kendrick Lamar is op dit moment gewoon een niveau hoger -- en vooral creatiever -- dan Jay-Z. Daarbij is het opvallend dat Lamar óók duidelijk links is, maar dat hij het eerst en vooral over beleid en sociale misstanden heeft. Jay-Z speelt daarentegen voortdurend op de man.
Juist daarom is het mooi dat Jay-Z het gisteren moest afleggen tegen Lamar in de rap-categorieën. Lamar is een artiest terwijl Jay-Z onderhand lijkt te geloven dat hij een politieke profeet is. Kritiek hebben op de politiek is prima, ook in muziek (en zéker in hip-hop). Maar ga daarbuiten niet net doen alsof je de nieuwe Jezus bent.
Jay-Z doet dat wél. Hij is daar nu voor 'beloond' met welgeteld nul Grammys terwijl hij maar liefst acht keer genomineerd was.
Lekker hoor.