In dit artikel van Trouw wordt het concept 'framing' uitgelegd aan de hand van de ontwikkelingen van het klimaatbeleid. We moeten politici niet als 'draaiers' zien maar als 'adaptief' en 'meebewegend'. Dikke onzin natuurlijk! Dat iemand z'n mening bijstelt of terugkomt op eerdere uitspraken maakt hem nog geen draaier, mits daar natuurlijk een goede reden voor is. Iemand had bepaalde kennis nog niet, kwam tot nieuwe inzichten of krijgt te maken met nieuwe ontwikkelingen, prima dat iemand dan z'n mening bijstelt! Dat lijkt dit artikel ook deels te zeggen en beschrijft dit gedrag als 'adaptief' en 'meebewegen'. Waar het echter misgaat is dat dit in het artikel in de context van het klimaatbeleid óók zo wordt geschetst.
Wat hier namelijk gebeurde was dat diverse partijen zich aan een wet committeerden die zegt: 'In 2030 hebben we 49 procent minder CO2-productie vergeleken met 1990 en in 2050 zelfs 95 procent minder.' Hóe dat moest gebeuren en tegen welke prijs, stond nergens. Waar al die partijen nu achter komen is dat dat toch écht wel een essentieel onderdeel van die wet had moeten zijn!
En daar zitten ze dan, vastgeketend aan een debiele wet met een enorme hoop maatregelen die te weinig bijdragen aan het te bereiken doel of zó ontzettend duur gaan zijn dat het ze de kop zal gaan kosten als ze het door zullen gaan voeren!
Als ik luidkeels loop te verkondigen en zelfs op papier vastleg dat ik sowieso de erfenis van mijn ouders in ontvangst zal gaan nemen en die blijkt uit dikke schulden te bestaan, dan ben ik in de ogen van iedereen ook gewoon (terecht) een 'draaier' als ik terugkrabbel. Had ik maar niet zo stom moeten zijn om dat zo te gaan lopen verkondigen! Ik had dan van begin af aan moeten zeggen dat ik het zou accepteren zolang ik er voordeel uit zou kunnen halen. Wanneer ik dan, na wat onderzoek, erachter kom dat die erfenis meer een ergernis zou worden, ben ik 'adaptief' te noemen.
Dat zou niemand me ook kwalijk nemen, of ik nou politicus was die op deze manier met beleid en wetgeving om zou springen of als mens met recht op een erfenis. Maar wat politici als Dijkhoff (met z'n klimaatadviezen), Jetten en Klaver (met z'n 140 miljoen aan warmtepompen en CO2-belasting voor bedrijven) deden, is gewoonweg draaien!
Die wisten allemaal vanaf het begin dat de burger flink kon gaan lappen en dat die kosten, ook als ze bedrijven gaan belasten, gewoon bij de burger terecht zou gaan komen. Dat probeerden ze er eerst doorheen te drukken maar nu krabbelt iedereen terug en is het draaien begonnen. Daar is niets 'adaptiefs' meer aan.