De moslimbarbaren profiteren van de anarchie in het land.
Veel mensen vragen zich na
de gruwelijke onthoofding van 21 Egyptische christenen af hoe het mogelijk is dat
ISIS nu ook in Libië zit. Zitten ze straks inderdaad in Rome, zoals ze zelf dreigen? Het antwoord op de vraag hoe het zover heeft kunnen komen, is niet zo ingewikkeld. Volgens journalist Gerbert van der Aa komt het door de anarchie in het land. Hij zegt tegen
de NOS:
"Libië is één grote anarchie. Er zijn twee regeringen in Libië, die eigenlijk met elkaar in oorlog zijn. Geen van beide slaagt erin om enige vorm van gezag te handhaven. IS wordt sterker en sterker, daar maakt iedereen zich hier ook wel zorgen om. De strijders dreigen nu ook de oude woonplaats van Kadhafi, Sirte, in te nemen en rukken steeds verder op richting de hoofdstad Tripoli."
De Arabische lente is niet zonder gevolgen gebleven:
Oud-dictator Muamar Kadhafi trad hard op tegen moslimextremisten, maar sinds zijn val hebben ze vrij spel gekregen, zegt Van der Aa. "Libië is eigenlijk altijd al een belangrijke rekruteringsplek geweest voor al-Qaida en andere extremistische groepen."
Egypte is al begonnen met
bombardementen tegen ISIS-doelen, net zoals Jordanië begon met bombardementen
na de moord op de Jordaanse piloot. Zoals Van der Aa zegt is het niet makkelijk om ISIS goed te bestrijden. "Het probleem is dat er dus twee regeringen zijn. De Verenigde Naties moeten dan gaan zakendoen met de regering in Tripoli, die internationaal helemaal niet wordt erkend." Daar profiteren de jihadi's volop van in Libië.
De bombardementen helpen niet eens een klein beetje, want het islamitische terreurleger heeft de beschikking over tienduizenden jihadi's die bereid zijn te sterven voor het islamitisch kalifaat. Een strategie tegen de opmars van ISIS vergt een uitgekiende strategie van de wereldmachten. Nu wordt er enkel aan symptoombestrijding gedaan om ISIS niet te groot te maken. Een bombardementje hier, een bombardementje daar.
Een strategie om ISIS definitief te vernietigen, is er niet. Dat is een kwalijke zaak, want we staan oog in oog met het ultieme kwaad. We kunnen onze slappe reactie niet uitleggen aan de generaties na ons. We moeten het kwaad bij de hoorns pakken en vernietigen.