Toezichthouders houden geen kredietcrisis tegen

De EU is eruit, ze hebben drie hulpklazen gevonden die er voor gaan zorgen dat die vreselijk gruwelijk dodelijke kredietcrisis zich niet nog eens herhaalt. Volgens sommigen is de kredietcrisis ontstaan door falend toezicht. Ik vraag me dan altijd af in hoeverre er toezicht gehouden zou moeten worden. Betekent toezicht transacties in de gaten houden, bubbels in de markt opsporen of gewoon met een vergrootglas rondlopen?

Eigenlijk maakt dat allemaal geen klap uit. Ik geloof ook niet dat het de EU veel uitmaakt: het is allemaal symboolpolitiek. Een kredietcrisis valt toch niet te voorkomen door een stel toezichtpipo's. Mochten ze toch ijverig aan de slag gaan, dan een tip van ome Bernanke: zorg dat die banken niet te groot worden.

De baas van de Fed stelt geheel terecht dat als er een ding is dat we hebben geleerd van de kredietcrisis, het wel het risico is van banken die too big to fail zijn. Het is heel simpel, er moet een limiet een de grootte van banken komen. Op zich is dit geen slecht idee. Het zou echter niet de eerste diepgaande maatregel zijn waar de banken zich naar moeten schikken; ze mogen zich ook nog verheugen op een bankenheffing en een transactietaks.

De beste oplossing zou nog steeds zijn dat de verplichte kapitaalbuffers voor banken verhoogd worden. Dan vallen banken niet om, groeien ze niet disproportioneel en slaan die rancunebelastingen nergens meer op, ze werden immers steeds onder het mom van preventie aan het publiek verkocht.