'The Bridge II' zet grensverleggende spanning onverminderd voort

Al eerder is hier en op andere plaatsen hoog opgegeven van de Scandinavische televisie-industrie. Het succes van The Killing en Borgen is algemeen bekend en vorig jaar – in de slipstream van dat succes – werd ook de Zweeds-Deense coproductie The Bridge (Bron / Broen) in Nederland uitgebracht. De vondst van een lijk op de Sontbrug (Øresundsbron), precies op de grens tussen Denemarken en Zweden, bracht de autistische Zweedse inspecteur Saga Norén en de womanizing Deense inspecteur Martin Rohde samen. Aan dit duo de opdracht om de moordenaar op te sporen en diens almaar uitdijende complot een halt toe te roepen. Net als bij de succesformule van The Killing blijf je als kijker gekluisterd aan het scherm en zie je de oplossing zich ontvouwen in tien spannende afleveringen van elk een uur. Het is niet zo gek dat het fenomeen binge-viewing benoemd is, want series zoals The Bridge zijn hiervoor gemaakt: eenmaal begonnen, is het onmogelijk te stoppen.

Hoewel The Killing een afgeronde verhaallijn kent en uiteindelijk heeft geleid tot drie series, leek het minder voor de hand te liggen dat er ook een vervolg zou komen op The Bridge. Titel en verhaallijn van de serie waren zo verbonden met de Sontbrug dat het toch moeilijk leek een vervolg te creëren dat niet halfslachtig aan zou doen. Immers zou wederom een moord op of rondom de Sontbrug weinig geloofwaardig zijn. Het knappe aan The Bridge II is dat de schrijvers erin geslaagd zijn een verhaallijn te verzinnen die de spanning van het origineel evenaart (en misschien op punten zelfs overstijgt) en tegelijkertijd de aanleiding weer te vinden rondom de Sontbrug.

The Bridge II vindt plaats dertien maanden na de dramatische gebeurtenissen van het origineel waarbij Martin en Saga weliswaar de moordenaar, politie-collega Jens, hebben gepakt, maar dit wel ten koste is gegaan van het leven van Martins zoon August. Martin is nog altijd in diepe rouw en leeft inmiddels gescheiden van zijn vrouw en zijn (resterende) kinderen. Saga daarentegen functioneert gezellig autistisch door en lijkt – emotioneel althans – nergens vatbaar voor. Sterker nog: Saga heeft inmiddels een relatie met ene Jakob die het nodige met haar te stellen heeft in de serie, omdat haar klinische benadering van een relatie nu niet bepaald romantisch is.

Het botsen van een oude olietanker op de Sontbrug waarbij aan boord gevangen gehouden Zweedse en Deense jongeren worden gevonden, brengt Martin en Saga weer bij elkaar. Het onderzoekt leidt al snel tot een groep ecoterroristen die dood en verderf zaaien om aandacht te vragen voor hun groene agenda. The Bridge zou The Bridge echter niet zijn als dit niet slechts het topje van de ijsberg blijkt en achter deze terroristen een gewiekste mastermind met compleet andere doelstellingen schuilgaat. De combinatie van de sociale Martin en de autistische (maar enorm analytische en scherpe) Saga werkt wederom aanstekelijk en in de spannende tien afleveringen die de tweede serie beslaat, krijgen we ook een kijkje in de (emotionele) keuken van Martin en Saga. Martin worstelt nog steeds met de dood van zijn zoon en gaat in de gevangenis de confrontatie aan met Jens, in een poging hem de ernst van zijn daden te laten inzien. Ondertussen worstelt Saga met haar relatie en komen we door toedoen van Martin meer te weten over haar familieachtergrond en zien we dat erachter dat koele exterieur zeker emotie schuilt.

Gezien de spanning die bij het kijken van een serie als The Bridge hoort, is het verstandig het verhaal in zo vaag mogelijke termen te beschrijven – spoilers zijn absoluut ongewenst. Het knappe aan de serie is overigens dat natuurlijk het complot wordt opgelost, maar niet zonder persoonlijke gevolgen voor Martin en Saga, die overigens uitstekend worden neergezet door Kim Bodnia en Sofia Helin. Hier blijft The Bridge het (g)rauwe en realistische karakter van de Scandinavische crime series trouw. En daar waar het einde ook een echte afsluiting betekent van het eerste seizoen, laat het een los eindje achter waardoor het niet anders kan dat op termijn een derde (en gelijk The Killing laatste?) serie verschijnt. En dat is voor niemand een straf. Voor nu kunnen alle liefhebbers van crimeseries in het algemeen en Scandinavische series in het bijzonder hun hart ophalen bij het bloedstollende The Bridge II.