Taxonomie van het trollendom

Een trol (mv.: trollen, uit het Engels: troll (mv. trolls)) in een internetomgeving is een persoon die op forums, websites of chatkanalen berichten plaatst met het doel voorspelbare reacties (bijvoorbeeld flames) van andere mensen uit te lokken. De trol zaait onrust door mensen waar mogelijk tegen de haren in te strijken. Zo zal een trol op een niet-rokers-forum telkens weer beginnen over hoe prettig roken is. Ook zal een trol een bepaalde beroemdheid afkraken op de fan-site van de betreffende persoon.

Ook is een gevolgde methode het uitlokken van reacties of discussies over niet ter zake doende onderwerpen of schijnargumenten te geven, met als enkel doel om gebruikers binnen de gemeenschap opzettelijk en bewust te frustreren. Het komt ook voor dat iemand iets beweert alsof het om een feit gaat, terwijl het in werkelijkheid een mening betreft. Dit is niet per definitie negatief, maar hoe provocerend dit kan zijn blijkt uit een voorbeeld als "AIDS is Gods straf voor homoseksuelen". Ingebracht als slogan zonder verdere nuancering, is het vrij voorspelbaar dat forumdeelnemers zich dan ergeren aan de uitgesponnen "threads" (conversatielijnen) die daarop volgen en de conversatie amper verrijken.

Trollen worden nog wel eens verward met querulanten; vaak is een trol ook een querulant. Er is echter een belangrijk verschil. De trol gaat te werk met geen ander doel dan verstoren; het trollen kan soms instrumenteel zijn om discussies te domineren en te beïnvloeden, maar voor de trol is dit slechts een bijzaak. De querulant daarentegen handelt altijd met een doel voor ogen terwijl trollen daarbij als middel worden gehanteerd.

Een trol maakt bij voorkeur gebruik van argumenten die door anderen zijn gebruikt, en effectief zijn gebleken in het zaaien van onrust en onduidelijkheid, en zal daarbij niet vermelden dat in feite een ander (min of meer) geciteerd wordt. Een trol keert zich nooit tegen een hele groep, behalve in een poging zichzelf als slachtoffer van een deel daarvan te presenteren. Door zich namelijk tegen een beperkt aantal personen te richten, tracht een trol die te isoleren en daarmee de aandacht af te leiden. Door tevens controleerbaar juiste uitspraken te doen of handelingen te verrichten, geeft een trol de indruk serieus bezig te zijn, terwijl het werkelijke doel van zijn acties gelegen is in het stoken van onrust en het opzetten van mensen tegen elkaar, kortom: in het zaaien van tweedracht, door middel van leugens en halve waarheden. Trollen houden van discussiëren, ook over trollen zelf, zonder inhoudelijk doel noch einde: daarom is het niet uitzonderlijk wanneer een trol (met de truc van "al wat je zegt, ben je zelf!") anderen van trollen beschuldigt.

As we all know just because you’re away on holiday doesn’t mean you have to stop thinking about the nasty things in life. That’s why I’m dedicating this post to the menagerie – or, if you will, infestation – of trolls which lurk below this blog and who seem to have grown even more active in my absence.

There’s an argument which goes that we bloggers need our pet trolls almost as much as they need us. I’m not sure I value them that highly myself but I do find them a fascinating case study. What intrigues me is their psychopathology. I mean, it takes a certain sort of mentality actively to seek out columnists with whom you disagree and lurk below their blog being spiteful and angry and disruptive. Maybe I’d respect them more if they weren’t cowering behind the mask of anonymity, or if ever for once in their sad, deficient lives they actually strove to engage with the arguments made. But they never do, for such is the nature of trolling.

In the early days, I admit, I used to get quite upset by the horrid things trolls said about me. I mean, I’m just a blogger making a case. It’s not like I’m misusing public money in the manner of, say, a UEA [University of East Anglia, bekend van het Climategate-schandaal] “climate scientist”; it’s not like I’m a politician making bad laws or some rent-seeking landowner blighting my neighbours’ views with wind farms. But it’s OK, I’m over it now. What I’ve since learned to appreciate is that the problem with trolls is not my problem: it’s theirs. These are psychologically damaged creatures, eaten up with an awful lot of rage and sense of their own inadequacies.

Below are some the varieties of troll I have identified. I’m sure you’ll have fun deciding which avatars best fit into which category.